Δείγμα ιστορικής διαστρέβλωσης

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ

Όποιος περιπλανιέται στο διαδίκτυο,αυτό το χαώδες σύστημα διακίνησης πληροφοριών, "πληροφοριών" και πλύσης εγκεφάλου,θα γνωρίζει καλά ότι έχουν μεταφερθεί σε αυτό βασικοί μηχανισμοί χειραγώγησης και υποβο- λής πεποιθήσεων.Βασικός στόχος η πολιτική διάπλαση του νέου,αφασιακού δουλοπάροι- κου.
Η ανθελληνική προπαγάνδα,για να περιοριστούμε στο θέμα μας,καλπάζει.Οι αιχμές της: 
-Υποβάθμιση της Ελληνικής γλώσσας
-Διαστρέβλωση της Ιστορίας και υπονόμευση της συλλογικής εθνικής μνήμης
-Χλευασμός της Χριστιανορθοδοξίας
-Υποκίνηση σεναρίων εθνοτικών μειονοτήτων/εθνοαποδόμηση.
Κάθε ένας απ΄ τους παραπάνω πόλους μπορεί να αναλυθεί διεξοδικά.Ίσως κάποια στιγμή το επι- χειρήσω.Οι τόποι εξαγωγής αυτής της ρητορικής χρησιμοποιούν κοινή φρασεολογία και τακτική. Άρα υπάρχει οργανωτικός κινητήριος νους.Το γεγονός ότι διαθέτουν πλήρεις υποστηρικτικούς μη- χανισμούς,μας πείθει ότι διακινείται χρήμα.Έτσι,ας μην γελιούνται μερικοί,ότι πρόκειται,ίσως,για δονκιχώτες που βλέπουν με άλλη ματιά.Είναι κάτι άλλο,παραπάνω...
Σε τούτο τον ιστότοπο αποφεύγω προσεκτικά να αναφέρω/παρουσιάσω κρωγμούς αναθεωρητικής λειτουργίας.Θα σταθώ όμως,σ΄ ένα τέτοιο δείγμα,χωρίς να το κατατάσσω στην παραπάνω κατηγο- ρία.Βλέπετε,η "θεώρηση Ρεπούση" δεν αφορά μόνον την ίδια... Παραθέτω λοιπόν,κείμενο του Βα- σίλη Συμεωνίδη,από το χάος του διαδικτύου,γεννημένο απ΄ το βιβλίο του Β. Ραφαηλίδη ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ.Αγνοώ συντάκτη και βιβλίο.Έτσι,δεν είμαι σε θέση να ξέρω τι λέει ο Β.Σ. και τι ο Β.Ρ. Δεν έχει και πολύ σημασία.Έχουμε μια διαδικτυακή παρουσία που στην κατακλείδα της τσουβαλιάζονται ψεύδη,κοινοτοπίες και πλάνες σ΄ έναν παρελκυστικό,αποπροσανατολιστικό α- χταρμά υπό την "σκέπη" του αριστερού,αιρετικού Ραφαηλιδικού λόγου που υποτίθεται ότι παρέχει (;) διαπιστευτήρια ορθότητας (τάχατες χτυπιέται ο εθνικισμός και τα λοιπά γνωστά...).
Να,το κείμενο.Στο τέλος,ανατρέπω όλες τις εκούσιες ή ακούσιες,στρεβλώσεις:

498 λέξεις για τους λαούς των Βαλκανίων του Βασίλη Ραφαηλίδη
Το βιβλίο δεν έχει το ύφος των ακαδημαϊκών βιβλίων ιστορίας,ούτε αναφέρεται στις πηγές του παρά σε σπάνιες περιπτώσεις.Η Ιστορία του ελληνικού έθνους,ο Σπυρίδων Τρικούπης,ο Κωνστα- ντίνος Παπαρρηγόπουλος μνημονεύονται κατά τη διάρκεια της αφήγησης και έτσι μπορούμε να συνάγουμε το συμπέρασμα ότι αποτελούν πηγές όσων αναφέρει ο συγγραφέας.
Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από πολλές επαναλήψεις.Ο Ραφαηλίδης επιμένει στο διαχωρισμό των θρησκευτικών από τις εθνικές έννοιες.Η ταύτιση Ελλήνων και ορθοδοξίας ή Τούρκων και μωαμε- θανισμού ερμηνεύονται από το συγγραφέα με βάση τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες των ε- ποχών που επινοήθηκαν.Σαφώς και δεν είναι κάθε Έλληνας Χριστιανός όπως και κάθε Χριστια- νός δεν είναι Έλληνας.Αυτό αποτελεί ένα διαχωρισμό που επανέρχεται σε κάθε κεφάλαιο του βιβλίου.
Στα κεφάλαια «ταξινομούνται» κατά σειρά: οι Βούλγαροι, οι Τούρκοι, οι Νότιοι Σλάβοι,ακολουθεί ένα εμβόλιμο κεφάλαιο με τον τίτλο «τα τουρκικά Βαλκάνια και οι Μακεδόνες»,όπου ο συγγραφέ- ας υπερασπίζεται την πολιτισμική ελληνικότητα της Μακεδονίας.Μάλιστα μετά τη μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών,η Μακεδονία σαφώς ομογενοποιήθηκε πληθυσμι- ακά.Οι Αλβανοί και το ζήτημα των Αρβανιτών και των λεγόμενων τουρκαλβανών απασχολούν τον συγγραφέα στο επόμενο κεφάλαιο που ασχολείται και με την ελληνική επανάσταση.Οι τουρκαλβα- νοί έγιναν εχθροί της ελληνικής επανάστασης και συστρατεύτηκαν με το σουλτάνο,όταν βασικό χαρακτηριστικό των επαναστατών έγινε η χριστιανική θρησκεία και κάθε μουσουλμάνος θεωρή- θηκε εχθρός.Οι Ρουμάνοι και το ζήτημα των διάσπαρτων στη Βαλκανική Βλάχων θα μπορούσε να είναι το τελευταίο κεφάλαιο.Ο Ραφαηλίδης,σωστά,επιλέγει να αναφερθεί και στους Έλληνες της Μικράς Ασίας.Το βιβλίο τελειώνει με μια σύντομη αναφορά στη βυζαντινή αυτοκρατορία.Βέβαια οι πληροφορίες και τα σχετικά σχόλια και κρίσεις αλληλοπλέκονται.Δε θα μπορούσε να γίνει δια- φορετικά,καθώς το επιτάσσει ο πολυεθνικός χαρακτήρας των Βαλκανίων.
Σε πολλά σημεία διευκρινίζονται πολυχρησιμοποιημένες,αλλά ασαφείς έννοιες,όπως γίνεται με το Ισλάμ,μωαμεθανισμός,μουσουλμανισμός ή με το φετίχ,τοτέμ,ταμπού.Η αίρεση των Βογόμιλων έ- παιξε καθοριστικό ρόλο,κατά το συγγραφέα,στην εξέλιξη της ιστορίας του Βυζαντίου.Έχουμε συ- νεχώς έμφαση σε γεγονότα που υποτιμώνται ή αποσιωπούνται από την επίσημη ιστοριογραφία και σαφώς είναι,εξ ορισμού,εκτός σχολικής ιστορίας.Ενδεικτικά αναφέρω τα παρακάτω:

Οι βυζαντινοί ουδέποτε αποκάλεσαν τους εαυ- τούς τους με αυτό το όνομα.Η φουστανέλα που καθιερώθηκε ως εθνική ενδυμασία είναι ενδυμασία Αρβανιτών και Αλβανών.Οι Αρβα- νίτες δεν είναι τίποτα άλλο από εξελληνισθέ- ντες Αλβανοί.Ο εθνικός ήρωας των Αλβανών Σκεντέρμπεης (Γιώργος Καστριώτης) που πο- λέμησε εναντίον των Τούρκων ήταν ελληνο- σέρβος.Οι βασικοί ηγέτες της Φιλικής Εται- ρείας ήταν τέκτονες.Πολλοί ήρωες του ’21 ή- ταν Αρβανίτες,όπως ο Καραϊσκάκης,ο Μια- ούλης,η Μπουμπουλίνα και οι περισσότεροι ηγέτες της επανάστασης ήξεραν και αρβανίτικα.Ο Μάρκος Μπότσαρης έγραψε ελληνοαλβανικό λεξικό για τις ανάγκες συνεννόησης των επαναστατών.Οι Σουλιώτες είναι δίγλωσσοι Αρβανίτες, ανυπότακτοι και προς το Σουλτάνο και προς τον Αλή Πασά,αλλά και αμέτοχοι στην ελληνική επα- νάσταση του ’21.Ο Κολοκοτρώνης υπεράσπιζε τη δημιουργία ενός δίθρησκου,δίγλωσσου κράτους (χριστιανικού και μωαμεθανικού θρησκεύματος,ελληνικής και αλβανικής γλώσσας) και προς αυτή την κατεύθυνση εργάστηκε μαζί με τον Αλή Φαρμάκη το 1809 στη Ζάκυνθο.Ο Οδυσσέας Ανδρού- τσος ήταν μουσουλμάνος.Ο βυζαντινός δικέφαλος αετός προέρχεται από τον αλβανικό δικέφαλο.
Συμεωνίδης Βασίλης
Δευτέρα,08 Σεπτεμβρίου 2008

Ας δούμε τώρα (επί τροχάδην) τις αληθινές διαστάσεις στα παραπάνω:

1.Ο όρος Βυζαντινή αυτοκρατορία προέκυψε από τον Γερμανό J. Wolf το 1562 (αντί του Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ή Ρωμανία) και σταδιακά επικράτησε.Γνωστό.Δεν αποτελεί καμιά τρομερή αποκάλυψη.

2.Οι Αρβανίτες δεν είναι εξελληνισθέντες αλλογενείς,αλλά γηγενείς Έλληνες Ηπειρώτες.Το παραμύθι,αυτή η σύγχυση γελοιότητας περί δήθεν αλλοεθνίας των αρβανιτών,ποια συμφέροντα εξυπηρετεί και διακινεί; Το ιστολόγιο τούτο αποδεικνύει με τεκμηρίωση,σε βάθος και εύρος,την ελληνικότητα των Αρβανιτών.

3. Φυσικά και οι Αρβανίτες μετείχαν στο 1821.Ο πόθος της απελευθέρωσης συνεπήρε όλο το έθνος μας.Πού το παράξενο; Γιατί  αυτή η  φυσιολογική συνθήκη αποτελεί βόμβα γνωστοποίησης;

4. Αρβανίτικα μίλαγαν σχεδόν όλοι τότε.Ήταν  ένας φτωχός κώδικας πέντε-έξι χιλιάδων λέξεων,προερχόμενος από τα αρχαία ελληνικά,που εύκολα μάθαινε κανείς.Χωρίς αφηρημένες έννοιες,επικεντρωμένος στην γεωργο- κτηνοτροφία,χωρίς γραμματικές και συντακτικές περιπλοκές.Αρβανίτικα είχαν μάθει και κάποιοι Βαυαροί,με- τά τον Καποδίστρια,όπως και οι Αρβανίτες της  Πλάκας  είχαν μάθει κάτι Γερμανικά.Αυτή η,ας πούμε,διγλωσ- σία Αρβανιτών και άλλων Ελλήνων ουδέποτε υποβάθμισε ή περιόρισε την προφορική ή γραπτή χρήση της ελ- ληνικής.Η ύπαρξη αρβανιτοφωνίας,αλλά και των υπολοίπων ιδιωμάτων,καθόλου δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε ομοιογένεια στον ελληνικό λαό μας.Ο ισχυρισμός ότι οι ντοπιολαλιές και τα γλωσσικά μορφώματα αποδεικνύ- ουν πολυφυλετικότητα είναι τουλάχιστον βλακώδης.

5.Αποτελεί εξαιρετική ανοησία να πρεσβεύει κανείς ότι ο Κολοκοτρώνης επεδίωκε δημιουργία ελληνοαλβα- νικού κράτους.Η προσέγγιση των Τουρκαλβανών της Ηλείας (Αλή Φαρμάκης),που μπλοκαρίστηκε από τους Άγγλους,ήταν μόνο ένας πρόσκαιρος τακτικός ελιγμός πλαγιοκόπησης των Τούρκων.Θα πρέπει βέβαια,να ξέ- ρει κανείς να διαβάζει την ιστορία...

6.Οι Σουλιώτες συμμετείχαν στο ΄21.Το Σούλι ως συγκροτημένος χώρος είχε πάψει να υφίσταται από τον Αλή Πασά,αλλά οι Σουλιώτες, όπου πήγαν,είχαν δραστική συμμετοχή στον Αγώνα.

7. Ο Καραϊσκάκης,από πουθενά δεν συνάγεται ή μαρτυρείται ότι ήταν Αρβανίτης.

8.Ο Ανδρούτσος,όχι μόνο δεν ήταν Μουσουλμάνος,αλλά τον χαρακτήριζε η βαθιά Χριστιανική πίστη.Η περιή- γηση στα κείμενά του το φανερώνει.Όταν είχε βρεθεί νεαρός στα Γιάννενα,η μητέρα του τον είχε εντάξει σε ένα τάγμα Μπεκτασήδων,εκεί,για λόγους αγωγής και ευρύτερης μόρφωσης.Την παραποίηση αυτού του στοι- χείου δεν την χρησιμοποιούν μόνο σήμερα οι αγράμματοι φαφλατάδες,αλλά την κίνησε εναντίον του και το τό- τε κατεστημένο,στον εμφύλιο,που έφτασε να τον αφορίσει.

9.Ο Μάρκος Μπότσαρης δεν έγραψε κανένα ελληνοαλβανικό λε- ξικό.Έγραψε "Λεξικόν της Ρωμαϊκής και Αρβανιτικής α- πλής".Τον καθοδηγούσε και τον επέβλεπε ο Pouqueville.Ο Που- κεβίλ υπηρετούσε ως πρόξενος της Γαλλίας στα Γιάννενα.Έζησε 10 χρόνια (1805-1815) στην Ήπειρο,γνώρισε τους Αρβανίτες και το ιδίωμά τους και ήταν δική του ιδέα και πρωτοβουλία να καταγραφεί ένα βασικό τμήμα από τα Αρβανίτικα.Ζήτησε για αυτό την βοήθεια (1809) του νεαρού τότε (19 χρονών) Μ. Μπότσαρη.Τα περί συνεν- νόησης Ελλήνων με Αρβανίτες αποτελούν φτηνές ηλιθιότητες,του- λάχιστον. 
Το λεξικό αυτό φυλάσσεται σε μουσείο του Παρισιού.Το 1980 ο Τί- τος Γιοχάλας προχώρησε σε φιλολογική έκδοση του λεξικού αλλοι- ώνοντας περιέργως και δυστυχώς τον τίτλο του (Το ελληνοαλ- βανικόν λεξικόν του Μ. Μπότσαρη).Ο Τ.Γ. έχει ασχοληθεί πο- λύ με τους Αρβανίτες,αλλά κρίμα,η θεώρησή του δεν απέχει από την αλβανική προπαγάνδα,καθώς δεν εκτιμά τους Αρβανίτες ως Έλλη- νες και δέχεται τα αρβανίτικα εκτός ελληνικής.
10.Το να λέει κάποιος,χωρίς ντροπή,ότι ο Βυζαντινός Δικέφαλος προέρχεται από τους Αλβανούς προδίδει όχι μόνο παχιά αμορφωσιά,αλλά και αλλήθωρη δολιότητα.Δείτε,απλά,το: Κλεμμένη ΚΑΙ η σημαία της αλβανίας

Η φουστανέλα,τέλος,αποτελεί απομεινάρι αρχαιοελληνικής ανδρικής ενδυμασίας.Οι αποδείξεις γι΄ αυτό τρα- νταχτές (πρόχειρα: Η πανάρχαια ελληνική φουστανέλλα).Η παράβλεψη και αποσιώπησή τους ορίζουν ακ- ριβώς την μεθοδολογία της διαστρέβλωσης.

Γιάννης Βασ. Πέππας