Το ΔΗΘΕΝ αρβανίτικο ζήτημα

Πρόκειται για μια μικρή επιστολή του Αλ. Πάλλη,το 1907.Ο τίτλος είναι βαλμένος από άλλον και είναι απόλυτα σκόπιμος.Αυτή ό-μως δεν είναι η μοναδική παρέμβαση.Γράφεται ότι δημοσιεύτηκε στην δήθεν αρβανίτικη εφημερίδα «σκιπερία»,χωρίς να αναφέ-ρεται τόπος έκδοσης,έτος κυκλοφορίας,αριθμός φύλλου,σελίδα. Όλα αυτά απουσιάζουν,επειδή βέβαια δεν υπήρξε ποτέ καμία αρβανίτικη εφημερίδα με αυτό το όνομα,ούτε ποτέ εκδόθηκε στην Ελλάδα εφημερίδα με αυτό το όνομα.Στο ηλεκτρονικό αρ-χείο της Βουλής των Ελλήνων,στο τμήμα που υπάρχουν όλες οι κυκλοφορήσαντες εφημερίδες στον ελλαδικό χώρο από το 1601, εφημερίδα σκιπερία δεν υπάρχει.Παραθέτω το σχετικό αποδει-κτικό κομμάτι (σελίδες 330 & 331): 

σελ. 330

σελ. 331

Υπάρχουν και εντός του κειμένου αλλοιώσεις.Τα σημεία που αποτελούν καραμπινάτη αλβανική προπαγάνδα έχουν τονιστεί διακριτά.Αν υποθέσουμε ότι υπήρχε με αυτό το όνομα κάποιο έντυπο τότε,το 1907,δεν θα ήταν σίγουρα ελληνικό και φυσικά δεν θα εξυπηρετούσε ελληνικά συμφέρο-ντα,αλλά σαφώς το ακριβώς αντίθετο.Τώρα,πώς αυτό το κατασκεύασμα υπάρχει στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του ΑΠΘ είναι ένα θέμα.Να θυμίσω ότι ένας μαχητικός φιλοαλβανός,φίλος του Αρ. Κόλλια,ήταν καθηγητής γλωσσολογίας στο Α.Π.Θ.Αυτό το αναφέρω χωρίς να βεβαιώνω ή να υπο-νοώ συνδέσεις.

Επί τη ευκαιρία,να προσθέσω ότι η αλβανική διαδικτυακή προπαγάνδα συνεχώς εκτείνεται.Δια-πίστωσα ότι έχει απλωθεί και στο Scribd.Εκεί,ο χρήστης Arvanites Global αναπαράγει άκριτα την βι-βλιογραφία και την αναγκαία εξηγήσεων/διακρίσεων ορολογία της που βασιλεύει στα γνωστά αν-θελληνικά μπλογκ αντιαρβανίτικης προπαγάνδας.

Παρ΄ όλο που το κείμενο στερείται κάθε σοβαρότητας,ας σταθούμε λίγο σε αυτό.Ο Α.Π. παρουσιάζει Έλληνες,Αρβανίτες (λες και είναι άλλος λαός… Τυχαίο;) και Τούρκους ως ένα έθνος.Τόσο απλά.Εχ-θρός αυτού του τριμερούς δήθεν έθνους παρουσιάζονται οι Σλάβοι (διάβαζε Σέρβοι).Αυτή δεν είναι η μόνη τρανταχτή προπαγάνδιση της από παλιά αλβανικής επιχειρηματολογίας.Επαναλαμβάνονται όλες οι γνωστές γελοιότητες για αρβανίτικη γλώσσα,ανάγκη αρβανίτικων σχολείων και αρβανί-τικου πανεπιστημίου.Ένα κείμενο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των αλβανικών στοχεύσεων και επιδιώξεων.Ο ίδιος ο Α.Π.,αν είναι αυτός ο συντάκτης,ομολογεί ότι δεν έχει γνωρίσει παρά ελάχι-στους Αρβανίτες,αγνοεί το φρόνημα των αρβανιτών,την πολιτική συμπεριφορά τους,αλλά και τα αρβανίτικα.Δεν είναι παράξενο που ένας άνθρωπος,ο οποίος κατ΄ ομολογία του αγνοεί τα πάντα για τους Αρβανίτες,να διατυπώνει προτάσεις για την κοινωνική συγκρότησή τους;

Κατά την άποψή μου,έχουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του πρώιμου σκιπετάρικου εθνικι-σμού.Συνειδητά τότε,η άρχουσα μερίδα των ομιχλωδών σκιπτάρ/τουρκαλβανών τάχθηκε υπέρ της Τουρκίας.Όταν διαπίστωσε με την αρχή των Βαλκανικών πολέμων την πλήρη πολεμική τουρκική αδυναμία και κατάρρευση,ανέκρουσε πρύμνη και στράφηκε στην ποδιά της Αυστρίας.Σε αντάλ-λαγμα της δουλικότητας η Αυστρία,με την συνθήκη του Λονδίνου (1913),δημιούργησε αλβανικό κράτος σκλαβώνοντας σ΄ αυτό τη Βόρεια Ήπειρο.Δευτερευόντως,αυτή η σκιπετάρικη ελίτ κινήθηκε δυναμικά στην κατασκευή εθνικών χαρακτηριστικών (όπως γλώσσα κι ιστορία),καθώς και στην ανάπτυξη ζωτικής δυναμικής.Σ΄ αυτήν την τελευταία εντάσσεται και η παρούσα «επιστολή».

Καμία σχέση δεν υφίσταται αυτού του κειμένου με το φρόνημα,τις σκέψεις και την ελληνική ψυχή των τότε αρβανιτοφώνων Ελλήνων.Αλλιώς μίλαγαν,άλλα οράματα τους δονούσαν,σε ολοκλήρωση του ελληνικού κόσμου μόνο απέβλεπαν και όχι σε διαβρωτικές ασυναρτησίες.Μελετήστε καλά το βιβλίο Ο πατριωτικός σύνδεσμος των Αρβανιτών,το 1883 και θα καταλάβετε σαφώς ποιοι ήσαν οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες στα τέλη του 19^ου αι.

Αν δεχτούμε ότι η «επιστολή» δεν είναι πλαστή,γεννιέται ένα ερώτημα: είναι ποτέ δυνατόν να παρα-σύρθηκε ο Α.Π. και να παραπλανήθηκε τόσο οικτρά ένας τέτοιος πνευματικός δημιουργός,αξιόλο-γος λογοτέχνης,μεταφραστής,με ευρεία κλασική παιδεία,ακμαίος και αγωνιστής πατριώτης του και-ρού του; Είναι δυνατόν;

Στην τελευταία παράγραφο γίνεται αναφορά στο επώνυμο Πάλλης και την προέλευσή του απ΄ τη λέξη παλ (=κοπάνι).Παίρνω αφορμή απ΄ αυτό για να τονίσω άλλη μια φορά την αρχαιοελληνική ρίζα των αρβανίτικων.Εδώ,αφετηρία είναι το ρ. πάλλ-ω  (=κραδαίνω,σείω,ρίπτω κλήρον,ορμώ,κτυ-πώ,τινάσσομαι,τρέμω).

Κατά τη σύνταξη ενός καταλόγου λέξεων (λεξικό) αρβανίτικων που επιχειρώ εδώ και χρόνια συνέ-λεξα και το (ακριβώς ίδιο) ρήμα παλ,που σημαίνει γκαρίζω (υπάρχει και ως γκαρίς).

Για το μεν παλ/κοπάνι η ταύτιση με το πάλλω είναι αυταπόδεικτη,όσο για το παλ/γκαρίζω εννοείται ότι σείονται ισχυρώς από το ζώο τα ηχητικά κύματα και οι αέριες μάζες ώστε να πα-ράγεται η χαρακτηριστική λαλιά του.
Αυτά είναι τα αρβανίτικα! Βλέπει κανείς κάτι άλλο,εκτός από ελληνική γλώσσα;

Η "επιστολή": Το ΔΗΘΕΝ αρβανίτικο ζήτημα

Γιάννης Βασ. Πέππας, Φιλόλογος - Συγγραφέας