Η Ιστορική ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στο συλλαλητήριο της 4 Φεβρουαρίου 2018

«Καλοί μου Έλληνες, αδέρφια μου... φασίστες, ναζιστές, τρομοκράτες, αναρχικοί, τραμπούκοι. Θα μάθατε ασφαλώς ότι οι πατριώτες που μας κυβερνούν και τα βαποράκια τους, οι αριστε-ριστές, μάζευαν υπογραφές και χθες έριξαν μπογιές στο σπίτι μου.Για να με εμποδίσουν να μιλήσω μπροστά σε εσένα κυρίαρχε λαέ. Για να μην σου μιλήσω με λόγια σταράτα, πατριωτι-κά, φλογερά και ασυμβίβαστα, όπως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζωή και όπως εσύ με δίδαξε κυρίαρχε ελληνικέ λαέ. Να μιλώ και να πράττω σε όλη μου τη ζωή με κάθε θυσία και σε ευχα-ριστώ για αυτό.

Λοιπόν άκουσε. Σήμερα το πρωί, έλαβα μία ποιητική συλλογή από τη Θεσσαλονίκη και σας τη διαβάζω ένα σημαδιακό απόσπασμα. Το πνεύμα, ο νους, ανθίζουν με τον Θαλή, τον Θουκυδίδη, τον Πρωταγόρα, τους τραγικούς, την τόλμη του Θεμιστοκλή και του Κολοκοτρώνη. Φίλοι και φίλες, αφιερώνω την ομιλία μου στον Έλληνα που μας έβγαλε από τον οθωμανικό ζυγό και που πέθανε σαν σήμερα, στις 4 Φλεβάρη 1843, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Εγώ δεν ντρέπομαι όπως οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν, να παραμείνω πιστός στις ιερές αξίες των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη και τη θυσία για την πατρίδα. Μια πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου.

Ναι είμαι πατριώτης διεθνιστής και συνάμα περιφρονώ και μάχομαι τον φασισμό σε όλους του τις μορφές και προπαντός στην πιο πολύ απατηλή και επικίνδυνη μορφή, την αριστερόστροφη, σαν αυτή με τις ομαδούλες των εξτρεμιστών που είναι σκέτοι δειλοί τρομοκράτες. Σαν αυτή των μειο-ψηφιών που μας κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα μας, οχυρωμένοι πίσω από τις εκλογικές αλχημείες των πολιτικών που είναι θλιβερές αποφύσεις ενός συστήματος που μας δαγκώνει και μας πονά επειδή πεθαίνει και το ξέρει και για αυτό είναι ακόμη πιο επικίνδυνο.

Σε μια δύσκολη ώρα για την πατρίδα μας, που μαύρα σύννεφα συσσωρεύονται γύρω μας απειλη-τικά, εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι όσο ποτέ αυτά τα νέα, αλλά απροσδόκητα για εμάς προβλήματα. Τα Σκόπια, με όχημα το όνομα Μακεδονία και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν στην πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους εις βάρος των δικών μας για τη δημιουργία της λεγόμενης Μακεδονίας του Αιγαίου.

Ο στόχος αυτός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας, με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών με την ιδέα αυτή και να έχουν σήμερα την πεποίθηση ότι είναι κατευθείαν απόγονοι του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

 Με μια κολοσσιαία προπαγάνδα, κατόρθωσαν να παρασύρουν σε αυτή την ιστορική γελοιότητα μεγάλο αριθμό κρατών, επωφελούμενοι από τη στάση των Ελλήνων κατά καιρούς υπευθύνων που δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να ανασκευάσουν στα μάτια των ξένων αυτή τη χονδροειδή παρα-ποίηση της ιστορίας.

Πρέπει κι εμείς να αναγνωρίσουμε ότι είναι και δική μας ευθύνη το γεγονός ότι επιτρέψαμε να ανατρέφονται τόσες γενιές Σκοπιανών με τις ιδέες που ανέφερα, ώστε σήμερα να εμφανίζεται ως μάταιο, ή ακόμη και άδικο, να ζητάμε από αυτούς να αλλάξουν το όνομά τους που έχει γίνει ένα με τον εαυτό τους. Και να έχουμε φτάσει σε θλιβερό σημείο, που μας θίγει ως λαό, να είμαστε ανα-γκασμένοι να απολογούμεθα για τον πατριωτισμό μας.

Δεν μας επιτρέπεται να συμφωνήσουμε με αυτή την παραχάραξη της ιστορίας, γιατί τότε γινόμαστε συνένοχοι με τις δυνάμεις που στοχεύουν ανοιχτά κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας. Τι μπορεί να γίνει; Νομίζω ότι πρέπει να παραδεχθούμε τα λάθη και τις ευθύνες μας απέναντι στον ηγετικό λαό.

Η μόνη λύση κατά την άποψή μου είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο και παράλληλα εμείς να παραμένουμε πάντα πιστοί και ανένδοτοι στην ελληνικότητα της Μακεδονίας. Και να μη συμφωνήσουμε ποτέ ότι υπάρχει μια άλλη, νόθα Μακεδονία. Γιατί αν το κάνουμε είναι σαν να θέλουμε να βγάλουμε εμείς τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.

Αν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από τη θέση μας για το όνομα, είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σε αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα μέσα από το ίδιο τους το Σύνταγμα. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που έχουν στόχο τη σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας είναι ακόμη νωπή. Το επόμενο θύμα θα είναι η χώρα μας.

Αν υποχωρήσουμε τώρα στην ανοιχτή πρόκληση των Σκοπίων, χωρίς να έχουν παραιτηθεί από κύριο στόχο της εθνικής τους πολιτικής, για γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ για να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Αν υποχωρήσουμε, στην ουσία ανοίγουμε τις πόρτες διάπλατες για να περάσει και να επιβληθεί διά παντός ένα τραγικό ιστορικό ψέμα, με απρόβλεπτες συνέπειες για την πατρίδα μας.

Για εμάς είναι ντροπή ακόμη και να αναφερθούμε σε αυτό, αφού η ονομασία του όποιου αεροδρο-μίου και της όποιας λεωφόρου είναι στη δική τους αποκλειστική ευχέρεια να αλλάξει ξανά αμέσως μόλις επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αλήθεια, τόσο βλάκες μας θεωρεί ο Σκοπιανός πρωθυπουργός; Ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας;  Ζητώ συγγνώμη για αυτή την έκφραση. Όμως είναι η μοναδική κατανοητή από όλους αυτούς τους ξένους και τους δικούς μας που πιστεύουν ότι, επειδή μας έχουν οδηγήσει με τα μνημόνια στο τελευταίο σκαλοπάτι του κακού, ότι ξεχάσαμε την ιστορία μας, ποιοι είμαστε, τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά μας. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί όλοι γύρω να πιστεύουν ότι ο Έλληνας έχει μεταβληθεί σε ραγιά, αλλά εκείνος σηκώνε-ται όρθιος ξανά.

 Βεβαίως είμαστε πάντα ένας λαός φιλειρηνικός, που επιθυμεί την ειρηνική και φιλική συνύπαρξή του με τους γειτονικούς λαούς. Παράλληλα θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι από την άλλη μεριά υπάρχει ένα βαθύ κράτος που συνωμοτεί με άλλες διεθνείς δυνάμεις εναντίον της ακεραιότητας της χώρας μας. Και για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να μην έχουμε αυταπάτες και να παίρνουμε όλα τα μέτρα που θα εξασφαλίσουν την άμυνα της χώρας μας.

Η κατάσταση της συνέχισης του status quo και της ειρηνικής συνύπαρξης πρέπει να θεωρηθεί ως η τελευταία υποχώρηση που κάνουμε μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα. Στην ουσία όμως εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες που αναγνωρίζουν τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία, παραβλέποντας ότι έτσι γελοιοποιούνται μπροστά στην ιστορία, δεν νομίζω ότι μας αφορά.

Αφού η δική μας απόφαση και μόνο είναι που θα νομιμοποιήσει ιστορικά και θα κρίνει τελεσίδικα το θέμα αυτό. Γιατί μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δώσουμε ή να μη δώσουμε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να οικειοποιούνται στο μέλλον- μέσω του ονόματος Μακεδονίας- ένα αναπόσπαστο κτήμα του ελληνισμού. Για να το πω πιο απλά, χρειάζεται η βούλα της Ελλάδας για να θεωρηθούν γνήσιοι οι Μακεδόνες και όχι χάρτινοι και νόθοι, όπως είναι σήμερα.

Εφόσον εμείς αρνούμαστε να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας, για να είμαστε αρεστοί στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας, όπως κάνουμε τόσα χρόνια. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αρνηθούμε κάθε άλλη παραχώρηση.

Για όσο καιρό οι Σκοπιανοί θα μας απειλούν με την αλυτρωτική τους προπαγάνδα, το απαράδεκτο για εμάς Σύνταγμά τους, τα δήθεν μακεδονικά σύμβολα και τις Μακεδονίες με τους δήθεν Μεγαλέ-ξανδρους, εμείς ως υπεύθυνος λαός κληρονόμος μιας μεγάλης ιστορίας, θα εξακολουθήσουμε την πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης αλλά όσο περνά από το χέρι μας δεν θα δώσουμε σε καμιά περίπτωση τη συγκατάθεση για να γίνουν μέλος της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ.

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή και μπροστά στην πιθανότητα να οδηγηθούμε ακόμη και σε καταστά-σεις εθνικής τραγωδίας, θεωρώ ότι την ευθύνη των αποφάσεων δεν είναι ορθό να την επωμιστεί μόνη της η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όχι μόνο μια κυβέρνηση μειοψηφίας, όπως είναι η σημερινή, αλλά ακόμη και μια κυβέρνηση λαϊκής πλειοψηφίας. Ούτε ακόμη και η ίδια η Βουλή.

Ποια είναι η λύση; Το δημοψήφισμα. Για εμάς, η θέση του ελληνικού λαού στο συγκεκριμένο θέμα είναι αρκετά σαφής, σταθερή και αυτονόητη, που δεν χρειάζεται δημοψήφισμα. Αν όμως κάποια κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας μας σε οποιαδήποτε ονομασία, απλή ή σύνθετη, που θα περιέχει το όνομα Μακεδονία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι υποχρεωμένη να ρωτήσει πρώτα τον ελληνικό λαό.

Εμείς οι Έλληνες πολίτες, δεν δεχόμαστε να είμαστε παθητικοί παρατηρητές την ώρα που η χώρα βρίσκεται μπροστά σε τόσα κρίσιμα προβλήματα ικανά να μας επηρεάσουν για πολλές δεκαετίες. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, που η κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει μια τέτοια υπογραφή, απευ-θύνω έκκληση σε όλους τους βουλευτές, που έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν τη διενέργεια δημο-ψηφίσματος για αυτό το εθνικής σημασίας θέμα, να προκαλέσουν τη σχετική συζήτηση στη βουλή και να υπερψηφίσουν το σχετικό αίτημα.

Σε όλη μου τη ζωή αγωνίστηκα για την ενότητα του ελληνικού λαού. Πιστεύω απόλυτα ότι και αυτό το μεγάλο πρόβλημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Πιστεύω απόλυ-τα ότι είμαστε ενωμένοι. Γιατί ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας, είμαστε όλοι πατριώτες.

Γιατί όταν υπερασπίζεται κανείς τα δίκαια της πατρίδας του και του λαού του, αυτό δεν είναι εθνι-κισμός, είναι πατριωτισμός. Και η Ελλάδα σήμερα έχει περισσότερο από κάθε άλλη φορά την ανά-γκη από πατριώτες.

Οι Έλληνες σήμερα ενωμένοι δίνουν όλοι μαζί την απάντηση από την πλατεία Συντάγματος. Η Μακεδονία είναι μία και ήταν, είναι και θα είναι πάντα ελληνική. Ζήτω ο ελληνικός λαός».