Τα ψητά κρεμμύδια αποτελούσαν πιο πολύ μεζέ της
συντροφιάς τις κρύες νύχτες του Χειμώνα και όχι μια καθιερωμένη τροφή.Έπρεπε να
ανάβει το τζάκι ή η σόμπα.Άρα μιλάμε για χειμωνιάτικη περίοδο.
Διάλεγαν 2-4 κρεμμύδια,ανάλογα με τον αριθμό της ομήγυρης
(οικογένεια ή παρέα),τα τρύπαγαν μ' ένα πιρούνι και τα έβαζαν στη χόβολη του
τζακιού ή στο σκέπαστρο της σόμπας.Όταν οι βολβοί ήταν έτοιμοι,τους καθάριζαν,τους
κομμάτιαζαν και τους απολάμβαναν με λάδι,αλάτι ή και ρίγα- νη.Συνοδευτικά πολύ
ψωμί,άφθονες ελιές,μπορεί και σκόρδα,και ντόπιο κρασί.
Δημιουργιόταν ένα σκηνικό θαλπωρής,όπου ξεδιπλωνόντουσαν
οι κουβέντες και τα χωρατά.Οι διη- γήσεις και τα σχέδια για τις επόμενες
εργασίες.
Πρέπει να τονίσουμε ότι τα ψητά κρεμμύδια δεν αποτελούσαν
κανονικό φαγητό,παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις,όπως όταν η νοικοκυρά έλειπε
όλη μέρα για λιομάζωμα ή άλλα τέτοια.Ομο- λογουμένως,ήταν μια λιτή διατροφή με
αγνά αγαθά της γης,χωρίς επιβαρύνσεις της υγείας και τοξινώσεις που βαραίνουν
τον σημερινό άνθρωπο του καταναλωτισμού.
Η συνήθεια ακόμα είναι ζωντανή στα χωριά μας
(αρβανιτοχώρια).
Γιάννης Βασ. Πέππας
όσο πιο λιτός είναι ένας μεζές, τόσο πιο μερακλίδικος και παρεΐστικος...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Σαρακοστή!
Επίσης,G & M! Πίσω,στις ανθρώπινες σχέσεις!
Διαγραφή