Σιόκ

Ο Πάτροκλος φοράει την αρματωσιά του Αχιλλέα.

Σιόκ [με δίψηφο φωνήεν,ψιλό ι ] : σύντροφος

Πρόκειται για ουσιαστικοποίηση της κτητικής αντωνυμίας σος (σος,ση,σον).

Σήμαινε: ο δικός σου,ο διά σε,ο περί σου.

Τι πιο έξοχη έκφραση συντροφικότητας από την απόλυτη παράδοση,την εκούσια,συνειδητή εξάρτηση συμπό- ρευσης!

Η λέξη σος "κλείνει" με την συνήθη στα αρβανίτικα τραχεία κατάληξη -κ.[Όταν το ουσιαστικό δήλωνε ιδιότητα ατόμου,η κατάληξη ήταν -αρ.]

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει θηλυκό γένος στη λέξη.Αν ναι,θα έπρεπε να ήταν ε σιόκα.Θα ήταν φυσικό κι αναμε- νόμενο όμως,μια έννοια αγωνιστικότητας,συναδελφικότητας να περιορίζεται απ΄την αρρενωπότητα,τον αν- δρισμό δηλαδή,μια και στις παλιές εποχές του Ελληνισμού που εντοπίζουμε ότι αναφύεται τούτο το Ηπειρώ- τικο ιδίωμα,ο λόγος και η ανάγκη συντρόφου,εννοείτο στο μαχητικό,πολεμικό πεδίο,υπόθεση καθαρά των αντρών,του αρσενικού γένους δηλαδή.

Στην κυριολεξία,σύντροφος [συν + τρέφω] είναι αυτός που τρέφεται μαζί με άλλον.Αυτή η κατάδειξη οικει- ότητας υπάρχει βέβαια και στο οικογενειακό περιβάλλον (σύζυγος),αλλά υποστασιάζεται στο στρατιωτικό χώ- ρο (συστρατιώτης).

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ σύντροφος	τὸ σύντροφον	οἱ, αἱ σύντροφοι	τὰ σύντροφα
Γενική	τοῦ, τῆς συντρόφου	τοῦ συντρόφου	τῶν συντρόφων	τῶν συντρόφων
Δοτική	τῷ, τῇ συντρόφῳ	τῷ συντρόφῳ	τοῖς, ταῖς συντρόφοις	τοῖς συντρόφοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν σύντροφον	τὸ σύντροφον	τοὺς, τὰς συντρόφους	τὰ σύντροφα
Κλητική	σύντροφε	σύντροφον	σύντροφοι	σύντροφα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			συντρόφω
Γενική-Δοτική			συντρόφοιν

Β. Σιώκος,παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής

Απ΄τη λέξη γεννήθηκαν και επίθετα αρβανιτών,όπως Σιώκος,Σιώκης,Σόκος και άλλα παρεμφερή.

Παρεμπιπτόντως,σιός στα αρχαία λακωνικά σήμαινε θεός.

Γ. Β. Πέππας,Φιλόλογος