Πρόσφατα (15/2/2016), η Παράταξη Πολιτών «Σπάρτακος», που εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο Κομοτηνής με 3 δημοτικούς συμβούλους, επιχείρησε να θέσει τον κορυφαίο θεσμό της πόλης προ των ευθυνών του για όσα τουρκικά εγκλήματα περνάνε παντελώς ασχολίαστα,σαν να μην τρέχει τίποτε. Προ ημερησίας διατάξεως λοιπόν ο δημοτικός σύμβουλος Κώστας Καραΐ-σκος αναφἐρθηκε στις φονικές επιχειρήσεις του τουρκικού Στρατού μέσα στις κουρδι-κές πόλεις Ντιαρμπακίρ, Σιλόπη, Τζίζρε της τουρκικής επικράτειας, στις ποινικές διώξεις εκατοντάδων διαμαρτυρόμενων Τούρκων δημοκρατών και ζήτησε ένα ψήφισμα με καταδίκη του τουρκικού καθεστώτος, αλλά και με μια δήλωση διακοπής κάθε συνεργασίας με όποιον θεσμικό εκπρόσωπο έρχεται επί τούτου εξ ανατολών.
Περαιτέρω,ο Κώστας Καραΐσκος (φωτογραφία) θύμισε το ήδη από χρόνια δεδομένο της αδελφοποίησης της Κομοτηνής με δύο τούρκικους δήμους (Γιλντιρίμ και Γιάλοβα), ο πρώτος εκ των οποίων διοικείται από δήμαρχο, που είναι μέλος του ΑΚΡ και εμφορείται από τα ίδια νεοθωμανικά «ιδεώδη» (έχει λ.χ. πίσω από το γραφείο του πορτραίτο του…Μωάμεθ του Πορθητή),τις επισκέψεις διαφόρων άλλων, σαν τον δήμαρχο του Μπαϊράμπασα με το λεγόμενο «Καραβάνι της Αφθονίας» κτλ. Επίσης τόνισε ότι δεν ζούμε στην…Καλαμάτα,αλλά σε μια πόλη που έχει πολλές αναφορές και σχέσεις με την Τουρκία: πέρα από τις δύο αδελφο-ποιήσεις, έχουμε τουρκικό Προξενείο στην πόλη μας, έχουμε κατάστημα της μεγαλύτερης τουρκικής τράπε-ζας, έχουμε οικονομικές σχέσεις, έχουμε συμπολίτες τουρκικής καταγωγής κλπ. Μάς πέφτει λοιπόν λόγος και δεν πρέπει να σιωπούμε, φοβούμενοι τη δυσμένεια κάποιας αλλότριας Αρχής…
Η θέση του «Σπάρτακου» ήταν να βγει ένα ψήφισμα με όποια διατύπωση θα προτιμούσαν οι άλλες παρατάξεις, αρκεί να έλεγε πάνω κάτω τα δύο αυτά πράγματα που αναφέρθηκαν. Επίτηδες δεν έγινε αναφορά στην τραμπούκικη στάση της Τουρκίας έναντι της Κύπρου, της Ελλάδας ή της Συρίας, και το θέμα περιορίστηκε αυστηρά στα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων πολιτών της, για να μην θεωρηθεί ότι γενικολογούμε και μπαίνουμε σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής – πράγμα που ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγούσε σε άμεση απόρριψη του αιτήματος (επειδή βέβαια ξέρουμε όλοι μας καλά σε ποια πόλη ζούμε και ποιους ακριβώς – χριστεπώνυμους και μη – έχουμε γύρω μας)…
Όσο για το ποιες ήταν οι απαντήσεις που έδωσαν στη συνέχεια ο δήμαρχος και οι επικεφαλής των λοιπών παρατάξεων της αντιπολίτευσης, αποθαυμάστε τώρα μεγαλείο:
Ο δήμαρχος Γιώργος Πετρίδης αρχικά φρόντισε να καταστήσει σαφή τον…πατριωτισμό του (παρότι από πλευράς «Σπάρτακου» δεν ζητήθηκαν φυσικά από κανένα τέτοια…διαπιστευ-τήρια, ούτε καν έγινε αναφορά στη λέξη «πατριωτισμός», θυμίζουμε ότι όλο το θέμα ήταν αποκλειστικά για…ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία!) και εξέφρασε τη γνωστή,απερίγρα-πτη ανοησία (και συνήθη φερετζέ όλων όσων φοβούνται τη σκιά τους) ότι «ο πατριωτι-σμός είναι κάτι σχετικό και υποκειμενικό». Εδώ βέβαια ο δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής του «Σπάρτακου» Νεκτάριος Δαπέργολας δεν άντεξε και του ανταπάντησε ότι αντίθετα ο πατριωτισμός είναι κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο, εκτιμάται με κάποιες αντικειμενικές σταθερές και αποδεικνύεται καθημερινά εμπράκτως!
Ακολούθησε μία σύντομη διένεξη ανάμεσά τους και στη συνέχεια ο δήμαρχος θέλησε να διορθώσει τη λέξη «καθεστώς» (!) που είχε χρησιμοποιήσει πριν ο Κώστας Καραΐσκος, αφού – όπως είπε – η τουρκική κυβέρνηση βγήκε με εκλογές (σαν του Χίτλερ δηλαδή, ένα πράμα), οπότε όσο κι αν διαφωνεί κανείς με κάποια από τα έργα της, όπως άλλωστε μπορεί να ισχύει (sic) και για την κυβέρνηση του Πούτιν, είναι νόμιμη και δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται «καθεστώς» (λες κι ο όρος δηλαδή δηλώνει αποκλειστικά τρόπο προέλευσης και όχι συμπεριφορά και νοοτροπία). Επίσης είπε ότι κι ο ίδιος θα μπορούσε να έχει τον …Κολοκοτρώνη στο γραφείο του (ναι, βλέπετε, είναι ακριβώς το ίδιο!), τη στιγμή μάλιστα που η σεσημασμένη ορντινάντσα του τουρκοπροξενείου (και αντιδήμαρχός του, τώρα που επανέκαμψε πλέον στο «πράσινο» μαντρί μετά την αποτυχημένη 4ετή περιπλάνησή της στους αυτοδιοικητικούς δρόμους της…τούρκικης ανεξαρτησίας) Σιμπέλ Μουσταφάογλου μουρμούριζε κάτι μισοεκνευρισμένο-μισοειρωνικό, που δεν καλοακούστηκε.
Περαιτέρω, ο Γιώργος Πετρίδης δήλωσε ότι δεν βρίσκει λόγο να μη συνεργαστεί με τους προαναφερθέντες Τούρκους δημάρχους, γιατί δεν υπάρχουν τεκμήρια εμπλοκής τους στις θηριωδίες κατά των Κούρδων (λες και είπε κανείς ότι οι λεγάμενοι μετέχουν αυτοπροσώπως στη σφαγή) και δήλωσε ακόμη ότι δεν κρίνει σκόπιμο να αποφανθούμε ως σώμα για τέτοιου είδους θέμα (παρότι όπως του υπενθύμισε ο Νεκτάριος Δαπέργολας το Δημοτικό Συμβούλιο είχε εκδώσει ψήφισμα και για τους Παλαιστινίους παλαιότερα και για τις θηριωδίες του ISIS πολύ προ πρόσφατα).
Ολοκληρώνοντας ο δήμαρχος δήλωσε και αδυναμία να αποφανθεί πάνω στο θέμα λόγω ανεπαρ-κούς ενημέρωσης, πράγμα που επανέλαβε και η «γαλάζια» Φελίνα Καζάκου (η εδώ απάντηση τουΝεκτάριου Δαπέργολα και προς τους δύο ήταν ότι αυτά είναι οφθαλμοφανείς υπεκφυγές και ότι το μακελειό που γίνεται μέσα στα εδάφη της γειτονικής μας χώρας είναι γνωστό και δεν δικαιούται κανείς να δηλώνει άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης).
Η Ελένη Λαφτσή, επικεφαλής της συριζοπαράταξης, είπε ότι πρέπει να το ξαναδούμε καλύτερα κι αφού πρώτα η όλη ιστορία καταλήξει κάπου (μάλλον αφού…καταλήξουν οι πάντες εκεί στις κουρδικές περιοχές;) και δήλωσε και αυτή ότι «όλοι είμαστε πατριώτες» (ναι, είναι τοις πάσι γνωστό άλλωστε ότι ο πατριωτισμός τρέχει κρουνηδόν από τα μπατζάκια των συριζαίων), προφανώς εννοώντας – να υποθέσουμε – και τους 3 συμβούλους της (άπαντες μουσουλμάνους).
Όσο για τον Νίκο Φακιρίδη του ΚΚΕ, αυτός είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να βγει ψήφισμα ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα, γιατί «πρόκειται απλά για μια λεπτομέρεια ενός μεγάλου παζλ, μαζί με το Συριακό, την έλευση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο» κλπ, κλπ, κλπ (ναι, και επίσης – προσθέτουμε εμείς – τους Περσικούς Πολέμους, τις Σταυροφορίες, την ίδρυση της Ιεράς Συμμαχίας, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη μεταβολή των βαρυτικών πεδίων στον Σείριο και άλλα). Η κλασσική δηλαδή στάση αντιμετώπισης των πάντων από το ΚΚΕ (όταν φυσικά δεν συνδέονται άμεσα με τις αρτηριοσκληρωτικές εμμονές τους για τον διεθνή καπιταλισμό και την…παγκόσμια Επανάσταση – και κυρίως όταν η πρόταση προέρχεται από κάποιον άλλο κι όχι από αυτούς).
Με δυο λόγια επομένως, όλοι (μα ΟΛΟΙ) αρνήθηκαν να συζητηθεί το θέμα, αρνήθηκαν να πουν δηλαδή μια κουβέντα σε βάρος του μόνιμου αρχιταραξία και κατά συρροήν δολοφόνου της διπλανής πόρτας: δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν ξέρουν. Ποια σφαγή, ποιος Ερντογάν και ποιος…Θανάσης! Είπαμε: η Τουρκοκρατία συνεχίζεται! Κι αν δεν είναι για τα ψηφαλάκια (από τη μειονότητα, ήτοι την κύρια πηγή άντλησης ψηφοφόρων των παρατάξεων αυτών), θα είναι από την κεκτημένη εδώ και δεκαετίες φοβία ή από την αγωνιώδη ανησυχία μη βγει κανείς «προοδευτικός» και μας πει ότι τα βάζουμε με τη…φίλη γείτονα. Όσο για την κατάντια αυτού του τόπου, συνεχίζεται αμείωτη και αυτή. Χέρι-χέρι πάντοτε με τη γελοιότητα…
|
Θέματα Ιστορίας,Λαογραφίας,Γλωσσολογίας [βάση δεδομένων] κ.ά. για τους από το Άρβανο της Ηπείρου Έλληνες.
Σελίδες
▼
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.