Το ρήμα ουλ,ούλεμ

Πρόκειται για ρήμα στην ενεργητική (=σκύβω,χαμηλώνω,μικραίνω,σμικρύνω,ελαττώνω) και παθητική (χαμηλώνομαι,μικραίνομαι,σμικρύνομαι,ελαττούμαι).

Ανιχνεύεται ως ρίζα το ρήμα της αρχαίας: όλλυ-μι ή ολλύ-ω,στην παθητική: όλλυ-μαι. Είχε τη σημασία: καταστρέφω,χάνω,αφανίζω,εξολοθρεύω,σκοτώνω.

Φιλολογικά,πρέπει και να το σχετίσουμε με τη σημερινή υποκοριστική κατάληξη –ούλι (μικρ-ούλι,μωρ-ούλι,σπιρτ-ούλι,χοντρ-ούλι,γλυκ-ούλι κλπ.),αβεβαίου ετύμου και πιθανό- τατα ερχόμενη απ΄ την αντίστοιχη της αρχαίας –ύλλιον (δενδρ-ύλλιον,αλσ-ύλλιον κλπ.).

Έχουμε να κάνουμε δηλαδή,με μία βασική έννοια απομείωσης,σύμπτυξης (έως εξαφανί- σεως) και,επαγωγικά,επίκυψης.Εξ άλλου,στη γλωσσολογία δεν είναι πάντα γραμμική η διαδρομή,αλλά,συχνά,με εννοιολογικές και λεκτικές,ετυμολογικές τεθλασμένες.

Κι αυτή η αρβανιτική λέξη λοιπόν,κολυμπάει στα πελάγη της ελληνικής μήτρας.

Γιάννης Βασ. Πέππας,Φιλόλογος-Συγγραφέας