Όταν χτύπαγαν παιδιά
Θέ
μου Σερμερίζα εργκέντε, ντιάλλι βράου κέμπενε,
Θεέ
μου, Παναγία αργυρή, το παιδί χτύπησε το πόδι,
θίρι,
μπρίτι, σκουρίσι, ιράν’ αφορμή,
φώναξε,
έκλαψε, δάκρυσε, έπεσε στην αφορμή (επιδείνωση,πρήξιμο,οίδημα,μόλυνση),
σκόϊ
Σερμερία, κέϊ τρε ντρες, τρε φλοκελιές
πέρασε
η Παναγία, είχε τρία κριάρια, τρεις τσουλούφες μαλλί
άστ με άστ, μις με μις, κόκαλ με κόκαλ, πάλτσε με πάλτσε
αίμα
μ’ αίμα, κρέας με κρέας, κόκαλο με κόκαλο, πάλτσα με πάλτσα (δηλ. το μεδούλι)
τε
μπέρι με μίρε, γκα σα ις
να
γίνει καλύτερο απ’ ότι είναι.
Σημείωση: η καταγραφή έχει κάποιο πρόβλημα.
Αστ με αστ,μάλλον εννοείται άστου με άστου (έτσι κι έτσι,κατ΄ αυτό τον τρόπο).Ίσως επρόκειτο για ιδιωματική έκφραση.
Το αίμα λέγεται γκιάκ.Για να ίσχυε η διατύπωση αίμα μ΄ αίμα,έπρεπε να λεγόταν γκιάκ με γκιάκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.