Μιχάλης Μενιδιάτης

Μιχάλης Μενιδιάτης (Πραγματικό όνομα: Μιχάλης Καλογράνης.Καλογρά,στα αρβανίτικα,λεγόταν η καλόγρια.Καλογρέζα [η περιοχή του Ολυμπιακού Σταδίου],αρβανίτικο τοπωνύμιο που φανερώνει την ύπαρξη παλαιότερα στην περιοχή γυναικείου μοναστηριού.Τα αρβανίτικα ή θα έλκονται από αρχαιοελληνικές γλωσσικές ρίζες ή [όπως εδώ] θα λειτουργούν ως παραφθαρμένα Ελληνικά.)

29 Ιουνίου 1932,Μενίδι - 21 Αυγούστου 2012

 Ο Μιχάλης Μενιδιάτης ήταν λαϊκός τραγουδιστής (στο Λαϊκό και Ρεμπέτικο) και επιχειρηματίας που διέπρεψε στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. 

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μενίδι και ήταν γιος ενός πολύτεκνου φύλακα στη Λαχαναγορά της Αθήνας.Από σχεδόν νεαρή ηλικία άρχισε να παίζει μπουζούκι παρασυρόμενος από ακούσματα κάποιου νυκτερινού κέντρου της Αθήνας.Πρωτοεμφανίστηκε σε λαϊκό πάλκο το 1953 στο κέντρο «Δροσιά» του Δημήτρη Γκίκα στο Μενίδι, όπου εμφανίζονταν και οι Μιχάλης Δασκαλάκης, Τάκης Μπίνης, Γιώργος Λαύκας και Γεράσιμος Κλουβάτος.
Το 1957 ξεκίνησε τη δισκογραφία του με το «Θα χτίσω μια καλύβα» του Γερ. Κουβάτου. Καθιερώθηκε και αναγνωρίστηκε ιδιαίτερα με συνθέσεις του Απ. Καλδάρα, όπως «Μην περιμένεις πια», «Περιφρόνα με, γλυκιά μου», «Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», «Πετραδάκι-πετραδάκι» κ.ά. Συνεργάστηκε επίσης και με άλλα σημαντικά ονόματα του τραγουδιού, όπως ο Γεράσιμος Κλουβάτος, ο Βασίλης Βασιλειάδης, ο Άκης Πάνου κ.ά.. Παράλληλα, το υψηλό παράστημά του, η αρρενωπή όψη του, αλλά και η σοβαρότητά του δεν άργησαν να τον καταστήσουν είδωλο της εποχής, γεγονός που τον βοήθησε ιδιαίτερα να αναδειχθεί σ΄ έναν από τους πλέον επιτυχημένους επιχειρηματίες της νυκτερινής διασκέδασης, όταν το 1964 αποφάσισε μαζί με τον αδελφό του Κοσμά Καλογράνη να δημιουργήσουν νυκτερινό κέτρο. Υπήρξε ο δημιουργός και ιδιοκτήτης του Κέντρου "Φαντασία" που κατέστη αφενός σύμβολο της Αθηναϊκής νύκτας, (σ΄ αυτό αναδείχθηκε η λαογραφική συνήθεια του "σπάσιμου των πιάτων") και αφετέρου κέντρο ανάδειξης νέων καλλιτεχνών, όπως η Δούκισσα, Γ. Πουλόπουλος, Τ. Βοσκόπουλος, Καλαϊτζής κ.ά., αλλά και συμπαράστασης παλαιοτέρων καλλιτεχνών σε δύσκολες στιγμές τους όπως Γ. Ζαμπέτα κ.ά..

Ο Μιχάλης Μενιδιάτης προσηνής και ευγενικός κατάφερε παρά τους έντονους πειρασμούς γενικά του χώρου της νυκτερινής καλλιτεχνικής ζωής να δημιουργήσει και να διατηρήσει μια πολύ καλή οικογένεια χωρίς ποτέ να δώσει αφορμές για δυσμενή σχόλια. Φορώντας, σχεδόν πάντα, μεγάλα σκούρα γυαλιά ηλίου και οδηγώντας ο ίδιος το αυτοκίνητό του επισκεπτόταν τακτικά διάφορα κουτούκια του Πειραιά, του Αιγάλεω, του Φαλήρου κ.λπ. στα οποία και έριχνε μερικές βόλτες σμυρναίικου ζεϊμπέκικου.
Ο Μιχάλης Μενιδιάτης πέθανε σε ηλικία 80 ετών, στις 21 Αυγούστου 2012, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Γιος του είναι ο επίσης τραγουδιστής, Χρήστος Μενιδιάτης.

Επιλεγμένα τραγούδια (ως ερμηνευτής)
πατήστε τους τίτλους για να τα ακούσετε

Θα χτίσω μια καλύβα του Γεράσιμου Κλουβάτου

Λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις 

Μην περιμένεις πια 

Περιφρόνα με,γλυκιά μου 

Πετραδάκι-πετραδάκι του Απόστολου Καλδάρα

Ξημέρωσε,καλή μου των Ν. Καρανικόλα - Άκη Πάνου

Είδα τα μάτια σου κλαμένα του Άκη Πάνου

Αγωνίες του Χιώτη

Η καρδιά της ανήκει αλλού των Β. Βασιλειάδη - Γ. Κιούρκα

Ένα τραγούδι πες μου ακόμα του Τάκη Μουσαφίρη

Πήραν τα στήθια μου φωτιά του Καραμπεσίνη

Λαϊκός τραγουδιστής (Happy Day) του Διονύση Σαββόπουλου

Διαβάστε,ακόμα,και για άλλους λαϊκούς καλλιτέχνες αρβανίτικης καταγωγής: 

Γιώργος Ταλιούρης

Κώστας Κόλλιας

Γιάννης Κιούσης