Κων. Χολέβας, Άλλο Έλληνες Αρβανίτες και άλλο Αλβανοί

Κων/νος Χολέβας

Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες

του Κων/νου Χολέβα, Πολιτικού Επιστήμονος

Άγνοια ή και διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούσθηκε, ότι δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί.

Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτό-φωνους Έλληνες. Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Και εξηγούμεθα:

Ο Μάρκος Μπότσαρης, στην μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες.Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα :"Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρεττανική σημαία". Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης -όχι αλβανικής- και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική εθνική συνείδη-ση,διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης-Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών.Κατά την Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών.Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία τους.Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί,εντεταγμένοι στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους Έλληνες.Οι Μουσουλμάνοι ένοιωθαν Τούρκοι,εξ ου και ο όρος Τουρκαλβανοί.Εάν μιλούμε για αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση δεν πρέπει να αναφερόμαστε στους Μποτσαραίους,την Μπουμπουλίνα και τους Κουντουριώτηδες,αλλά στους Τουρκαλβανούς που χρησιμοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά ως σφαγείς των Ελλήνων.

Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην Βαλκανική.Ο Κωνσταντίνος Πορφυρο-γέννητος ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου. Ο Γεώργιος Καστριώτης-Σκεντέρμπεης,που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών Αλβανών,ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξον Ηπειρώτη (15ος αιών).Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του 15ου αιώνος η λέξη "Αλβανός" ερμηνεύεται "Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο" χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή τους.Η αλβανική συνείδηση είναι οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων των ενδιαφερομένων,τις οποίες κατέγραψε ο σύγχρονός μας διαπρεπής Βαλκανιολόγος Αχιλλεύς Λαζάρου.

Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής,οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !

Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ' αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση.Άλλωστε, και στους Βαλκανικούς πολέμους οι Μουσουλμάνοι της Αλβανίας πολέμησαν,και μάλιστα δυναμικά, στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού.Μετά το 1908 πολλά από τα μέλη του Νεοτουρκικού κομιτά-του,το οποίο σχεδίασε και ξεκίνησε τον διωγμό των Ελλήνων ήταν Τουρκαλβανοί.

Η λέξη Αλβανία σημαίνει Λευκή Χώρα από το λατινικό ΑΛΜΠΑ: λευκή.Είναι όρος με γεωγραφική και όχι εθνολογική σημασία.

Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες,τους Υδραίους,τους Σπετσιώτες και πολλούς κατοί-κους των Μεσογείων,προέρχεται από τελείως διαφορετική ρίζα.Συγκεκριμένα από τη λέξη "Άρβα-νον",τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου,που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής.Από το Άρβανον,δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο,κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα.Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά,λατινικά,τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία.Οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες ουδέποτε είχαν διαφορετική συνείδηση από τους υπόλοιπους Έλληνες.Παρεμφερές παράδειγμα μας δίδουν οι σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι Κώττας,Κύρου,Ντα-λίπης και άλλοι,οι οποίοι πολέμησαν υπέρ της Ελλάδος κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων.Καθώς και οι τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι της Καππαδοκίας που κράτησαν μέσω της Εκκλησίας την ελληνι-κότητά τους, αν και έχασαν την ελληνική γλώσσα.Οι δίγλωσσοι Έλληνες αρβανιτόφωνοι,βλαχόφω-νοι,σλαβόφωνοι κ.λπ. μας προσφέρουν χαρακτηριστικές αποδείξεις ότι στα Βαλκάνια κατά τους τελευταίους πέντε τουλάχιστον αιώνες η Ορθόδοξη πίστη -και γενικότερα η θρησκεία- διαμορφώνει την εθνική συνείδηση πολύ περισσότερο και από το γλωσσικό ιδίωμα.

Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσ-σα,διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή.Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία: χώρα των Αετών.Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος; Ίσως ο ένας να μπορεί να καταλαβαίνει κάποιες λέξεις από τον άλλο.Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν η έχουν την ίδια εθνική συνείδηση... Μην ξεχνούμε ότι Σέρβοι,Κροάτες και Βοσνιομουσουλμάνοι μιλούν ακριβώς την ίδια γλώσσα,παρά ταύτα συγκρούσθηκαν μεταξύ τους με οδυνηρές συνέπειες.

Σέβομαι και κατανοώ τις προσπάθειες πολιτικών και δημοσιογράφων να περιορίσουν τα ενδεχό-μενα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας -αν και οι ρίζες των προβλημάτων δεν έχουν μελετηθεί σωστά- στην κοινωνία μας. Όμως κάτι τέτοιο δεν γίνεται με άγνοια ή παραποίηση της ιστορικής αλήθειας.Ας μάθουμε καλά την Ιστορία μας ώστε και τους Έλληνες Αρβανίτες να τιμούμε για την εθνική τους προσφορά και με τον γείτονα αλβανικό λαό να διατηρούμε σχέσεις καλής γειτονίας,χω-ρίς βεβαίως να λησμονούμε την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου.

Σχόλια Γιάννη Βασ. Πέππα: Είχα αναρτήσει το κείμενο  του κ. Κων/νου Χολέβα στην fb ομάδα Οι Βλάχοι της Πίνδου στις 16 Οκτωβρίου 2013.Πρόκειται για ένα απ΄ τα δυναμικά πατριωτικά όπλα που επιβάλλουν στη διαδικτυακή ζύμωση την τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια.Έτσι,δεν μπο-ρούσε να λείπει από τούτον τον ιστότοπο.

Οφείλω να συμπληρώσω/διορθώσω όμως,τον συναγωνιστή καθηγητή σε δύο σημεία:

1. Το λατινικό albus,a,um και το Άρβανον είναι ομόρριζα. Άρβανον σημαίνει Ασπροβούνι.Έγραφα στην μελέτη μου Αλφεσίβοια, η τραγική κόρη της αρχαίας Ψωφίδας:

 Το επίθετο αλφός δηλώνει τον υπόλευκο,τον έχοντα λευκές κηλίδες ή το χρώμα των λεπρών.Η ρίζα αλ- (al-),με την ίδια σημασία,απαντάται και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.Για μας,τους φιλολόγους που απορρίπτουμε την ινδοευρωπαϊκή κατασκευή,αποτελεί ακόμα μία απόδειξη της γλωσσικής/πολιτιστικής εξάπλωσης των εξερευνητών αποικιστών Ελλήνων.

Η ρίζα αλ-  ακολουθούμενη απ΄ τα χειλικά σύμφωνα (π, β, φ) δίνει μια νέα σειρά δευτερογενών θεμάτων (αλπ-, αλβ-, αλφ-) που ορίζουν έννοιες του λευκού.Έτσι: Άλπεις (=Λευκά Όρη),Αλπινι-σμός (η ασθένεια Λευκοπάθεια ή Λεύκη),Αλβιών (η χώρα που καλύπτεται από αφρούς άγριων κυμάτων),Άλβανον ή Άλβανος (=Ασπροβούνι),Αλφειός (=Ασπροπόταμος),Αλφιτώ (γυναικείο ξωτι-κό της αρχαιότητας με αποκρουστικό λευκό πρόσωπο) κ.ά.

Στην περίπτωση της Αλφεσίβοιας δεν υφίσταται μεταφορική χρήση της έννοιας του λευκού (ά-σπιλη,αθώα,παρθένα κ.λπ.).Μην ξεχνάμε ότι το γυναικείο όνομα Λευκή (και Λευκοθέα) διατηρείται ως σήμερα,αν και όχι σύνηθες.Στην Ελληνική παράδοση και πραγματικότητα οι εύληπτες όμορφες αποχρώσεις δίνονταν ως βαπτιστικά γυναικών (Ξανθή,Χρυσή,Κανέλα,Αυγή,Θαλασσινή,Ρόδη κ.ά.).

Το βους,είτε ως πρόθεμα είτε ως επίθεμα,προσέδιδε επιβολή,ηγετικότητα,υπεροχή,ανωτερότητα,αρ-χοντιά.Ανάλυση της γλωσσικής περίπτωσης πραγματοποίησα στην μελέτη μου Μπούας (δείτε την εδώ).

Μπορεί το τοπωνύμιο Άρβανον (ή Άλβανον,απ΄ όπου και ο γεωγραφικός όρος Άλβανος ή Αλβανία) να προέρχεται ατόφιο από ελληνική γλωσσική ρίζα ή και να συνέβαλε στον σχηματισμό του λατι-νική επιρροή,πάντως δεν υπάρχει καμία σχέση με τους Σκιπτάρ.

2.Ο αυτοπροσδιορισμός τους δε ως Σκιπτάρ δεν έχει να κάνει με την λέξη σκηπ (=αετός).Πλήρη ετυμολογική ανάλυση της λ. σκηπ δείτε εδώ.

Ακολουθεί απόσπασμα από παλιότερο θέμα μου,όπου διασαφηνίζεται η προέλευση και  η έννοια του όρου Σκιπτάρ:

 Ομιχλώδης λαός βόρειας καταγωγής,ορμώμενοι από Δαλματία,κατέβηκαν νότια εγκαθιστάμενοι στη Δαρδανία (Σκόπια).Απ΄ τα Σκόπια,με αλλοίωση του -ο- σε -ι- και την προσθήκη της προσ-διοριστικής κατάληξης δημιουργήθηκε το γεωγραφικό/εθνωνυμικό Σκιπ-ετάρ.
(Από τις ετυμολογίες,οι οποίες προτάθηκαν,δύο είναι επικρατέστερες.Κατά τον καθηγητή του πα-νεπιστημίου Αθηνών Αντώνιο Χατζή η λέξη σκυπιτάρ είναι παράγωγο της Ιταλικής λέξεως schiop-petto = όπλο πυροβόλο και σημαίνει οπλοφόρος,ένοπλος,μισθοφόρος.Συνεπώς η ενδεδειγμένη ορθογραφία επιβάλλει ι, δυο π και δυο τ, σκιππιττάρ.Αλλά κατά τον Κροάτη Καθηγητή του πα-νεπιστημίου Ζάγκρεμπ Petar Skok το εθνικό όνομα των Αλβανών Σκυπιτάρ ετυμολογείται δια του Scupis ( >αλβανικα Shkyp), πρωτεύουσα της Δαρδανίας, Σκόπια. Σχετικά δε με τους Σκυπιτάρους βεβαιώνει ότι "ο πυρήνας του λαού αυτού φαίνεται να είναι το τελευταίο κατάλοιπο των Θρακών της επαρχίας της Δαρδανίας, οι οποίοι σε αντίθεση με τους Ρουμάνους επέτυχαν να αποφύγουν τον πλήρη εκρωμαϊσμό".