Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Ανάμεσά μας…

Ανάμεσά μας…

Απ΄ το 2012 τουλάχιστον διακινείται στο διαδίκτυο ένα παιδαριώδες και εντελώς αβάσιμο κείμενο δη-μοσιευμένο το 1986 στο τότε (ομώνυμο) περιοδικό της Χρυσής Αυγής (περίοδος β΄,αρ. τεύχους 8,15 Οκτωβρίου 1986,σελ. 19-20,συντάκτης: Φαέθων. Τμήμα του στην διπλανή φωτογραφία).Περιεχόμε-νο του δημοσιεύματος ήταν η παρουσίαση των Αλ-βανών ως δήθεν τμήμα του ελληνικού έθνους.Σε αυ-τό αραδιάζονταν ένα σωρό βλακείες,τέτοιες που φα-νερώνουνε την πηγή προέλευσης τους: ένα βιβλίο-ευθυμογράφημα (όπως το χαρακτήρισε η επι-στημονική κοινότητα) που αποτέλεσε το πρώιμο δείγμα της αλβανικής προπαγάνδας στην Ελλάδα.
Μέσα σ΄ αυτό,λοιπόν,το κείμενο τσουβαλιάζονταν όλες οι γελοιότητες που ως σήμερα τσαμπουνάει αυτή η πτυχή του ανθελληνισμού: οι Ιλλυριοί ήταν συγγενείς με τους αρχαίους Έλληνες,τα αλβανικά σχετίζονται με  τα ελληνικά,ο Αλή Πασάς ήθελε να φτιάξει ελληνικό κράτος και άλλες τέτοιες μπαρούφες που δεν υπάρχει λόγος να τις αναπαράγουμε,γιατί ενδεχομένως έτσι θα συντελούσαμε ακούσια στην προβολή τους.
Θέλω να πιστεύω ότι στα 30 χρόνια που μεσολάβησαν,οι απόψεις αυτού του χώρου (που από περιθωριακός έχει καταστεί  τρίτη πολιτική δύναμη) έχουν αποκτήσει σοβαρότητα.Κατά καιρούς άτομα και συλλογικότητες ταλαιπωρηθήκαμε από παραπληροφόρηση μπερδεύοντας από άγνοια ή ανακριβείς επιρροές το πατριωτικό φρόνημα με τα γνήσια πορίσματα της ιστορίας,τον ατζαμίδικο φουριόζικο ενθουσιασμό με το τι πραγματικά συνέβη στα περασμένα.
Αυτό το ασαφές τοπίο προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν διάφοροι δόλιοι τύποι και υπονομευτικές μεθοδεύσεις για να επιφέρουν αποπροσανατολισμό και διάβρωση.Το κακό είναι όμως,ότι ακόμα και τώρα,τόσες δεκαετίες μετά,οι διαστρεβλωτικές απόψεις συνεχίζουν να υπάρχουν.Και μάλιστα δεν εκφέρονται μόνο από ξένους προ-παγανδιστικούς μηχανισμούς,αλλά και από χώρους και συγγραφείς που διεκδικούν θέση στον ελληνικό πα-τριωτισμό.
Έτσι,κάποιες φορές τελευταία διαβάσαμε από περίεργους πατριώτες,μεταξύ άλλων φαιδρών,ότι οι Αρβα-νίτες είναι εξελληνισμένοι αλλοεθνείς,τα αρβανίτικα δεν ανήκουν στην ελληνική και άλλα τέτοια απίθανα.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω την πραγματικότητα ώστε να καταρρίπτονται όλες αυτές οι ασυναρτη-σίες,να γκρεμίζεται η κάθε απόπειρα ψευδούς αποτύπωσης:
1. Από πουθενά δεν τεκμαίρεται ότι οι Ιλλυριοί είχαν φυλετική σχέση με τους Έλληνες.Πολύ περισσότερο,δεν αποδεικνύεται αυτόνομη εθνική υπόστασή τους.Δεν διέθεταν γλώσσα,ούτε ίδιο πολιτισμό.Περί τις 200 άτα-κτες,αταξινόμητες λέξεις πιθανολογούνται ως δυνάμει Ιλλυρικές.Δεν υπάρχει από αυτούς κανένα γραπτό μνη-μείο (ούτε πέντε αράδες…),ούτε σώζεται τίποτα που να μαρτυρά ιδιαίτερο ξέχωρο πνευματικό βίο.Ομοίως και στον υλικό βίο.
Να,μια "Ιλλυρική" επιγραφή.Ελληνικά ονόματα,
Ελληνική γλώσσα.Κατά τ΄ άλλα,"Ιλλυριοί"...
Τα όποια αρχαιολογικά ευρήματα τους «αποδίδονται»,αν δεν είναι κομμάτια εμπο-ρικών εισαγωγών ή δημιουργήματα Ελλήνων α-ποίκων στην περιοχή αποτελούν απομιμήσεις τους.
Η Μαρία Δέδε-Μιχαήλ,κατατάσσοντάς τους ως βαρβάρους,δεν αποκλείει την πλήρη πολιτιστική απορρόφησή τους απ΄ το Ελληνικό νοείν,φέρε-σθαι και πράττειν.Η βαρβαρική Ιλλυρία εκτεινό-ταν ακριβώς άνωθεν της Ελληνικής Ιλλυρίας.Ο γε-ωγραφικός προσδιορισμός Ιλλυρία είναι ελληνι-κός,προερχόμενος απ΄ την Ελληνική Μυθολογία και την ιστορία που αυτή υποκρύπτει.Κατά πως φαίνεται,σκόρπιες ασύντακτες,χωρίς ιδιοτυπία,ξε-νικές λαότητες πάνω απ΄ την Ήπειρο βαφτίστη-καν με το Ελληνικό όνομα της περιοχής (Ιλλυρία Ιλλυριοί) χωρίς να διαθέτουν εθνική ταυτό-τητα.Το γεγονός ότι από τον 2ο περίπου μ.Χ. αι. εξαφανίζονται (αφομοιώθηκαν…;) εντελώς απ΄ το ιστορικό προσκήνιο συνηγορεί/αποδεικνύει την ανυπαρξία Έθνους Ιλλυριών.  
2. Όποιοι και να ήταν οι Ιλλυριοί δεν είχαν καμία εθνοφυλετική ή άλλη σχέση με τους Σκιπετάρ/Τουρκαλ-βανούς.Οι δεύτεροι προέρχονται από τους Κοστοβώκους,λαό από την Δακία (Καρπάθια,όπου η σημερινή Μολδαβία,η περιοχή τους δεν ανήκε στην κατακτημένη απ΄ τους Ρωμαίους Δακία),άξεστη πολεμική φυλή που περιφερόταν στον ευρύτερο ελληνικό χώρο από τον 1ο τουλάχιστον π.Χ. αιώνα έως τον 1ο μ.Χ. αιώνα.Τους α-ναφέρει μάλιστα ο Παυσανίας στα Φωκικά.Υπήρξαν καταστροφείς του ιερού της Ελευσίνας.
Άλλοι διατείνονται ότι οι πρόγονοι των Σκιπετάρ/Τουρκαλβανών ήταν οι Κάρποι,λαός επίσης Δακικός,αλλά αυτό δεν ευσταθεί,επειδή είναι μια απόλυτη πιθανολόγηση χωρίς την ελάχιστη ιστορική επιβεβαίωση.Ε-ξάλλου,οι νομάδες Κάρποι φαίνεται να ήταν πράος και φιλήσυχος λαός κάτι που δεν συμβαδίζει με την φυσική αγριότητα των σκιπετάρ.Ο καθηγητής Αχιλλέας Λαζάρου θεωρεί αναμφισβήτητο ότι οι Σκιπετάρ/Τουρκαλ-βανοί προέρχονται από τους Κοστοβώκους (δες εδώ) και αυτό για μας είναι ικανό και αρκετό.Οι Κοστοβώκοι για ένα μεγάλο διάστημα διέμειναν στη χώρα των Σκοπίων (Scupis),προτού μετακινηθούν ανατολικά και εγκατασταθούν μόνιμα στις ακτές της Αδριατικής,περί τον 4-5ο αιώνα.Δηλαδή οι Σκιπετάρ εγκαθίστανται στην περιοχή  200-300 χρόνια μετά την ιστορική εξαφάνιση των Ιλλυριών! Αντιλαμβάνεται,έτσι,κανείς πόσο γελοίο καθίσταται να ισχυρίζονται οι ανιστόρητοι αγράμματοι ότι υπάρχει τάχατες σχέση Ιλλυριών-Αλβανών...
Οι Κοστοβώκοι μετέφεραν στην τελική εστία τους ένα πάμπτωχο λεξιλόγιο από την πατρίδα τους.Γι΄ αυτό και σήμερα διακρίνονται κάποιες γλωσσικές συνάφειες Ρουμανικής-Αλβανικής.Σταδιακά εισχώρησαν στον πολι-τιστικό κορμό των Ελλήνων Ηπειρωτών που συνάντησαν σε αυτόν τον ακρινό χώρο του ελληνικού κόσμου και της ελληνικής επικράτειας.Ένα από τα πράγματα που υιοθέτησαν ήταν και το γλωσσικό ιδίωμα των ελλήνων του Αρβάνου.Οι Σκιπετάρ αρβανιτοφώνησαν.Το τοπικό αυτό ιδίωμα προέρχεται από τα βάθη της ελ-ληνικής,αναφέρεται από τον Θουκυδίδη (βιβλίο Β),έλαβε πολλά δάνεια από το πέρασμα των Λατίνων και παρέμεινε πάντα ως ένα περιορισμένο εργαλείο παράλληλης συνεννόησης σε τμήμα των Ελλήνων της Η-πείρου.
3. Όσον αφορά το δήθεν ελληνικό κράτος που ήθελε να δημιουργήσει ο Λιάπης Αλή Πασάς στην Ήπειρο, αποτελεί μια μεγάλη ιστορική απάτη.Από τον 12ο αιώνα παρουσιάστηκαν στην περιοχή κινήσεις φιλόδοξων ηγεμονίσκων που αναζητούσαν χώρο για την ματαιοδοξία τους στο καταρρέον Βυζάντιο.Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται τόσο το βραχύβιο δεσποτάτο της Ηπείρου όσο και η ατελέσφορη απόπειρα του Γεωργίου Κα-στριώτη.Ο τελευταίος καμία σχέση δεν είχε με τους Σκιπετάρ/Τουρκαλβανούς.Από πατέρα Έλληνα και μάνα Σέρβα,νωρίς πίστεψε στις υπαρκτές οργανωτικές,ηγετικές και αγωνιστικές ικανότητές του.Άλλαξε τρεις φορές τη θρησκεία του,απέκτησε την εύνοια των Οθωμανών ζώντας αρκετό διάστημα στο παλάτι του Σουλτάνου κι επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του (Ήπειρο) φιλοδοξώντας κι αυτός να στήσει εκεί προσωπικό βασίλειο, καθ΄ όσον το Βυζάντιο ήταν από καιρό νεκρό και οι Τούρκοι δεν είχαν πατήσει στιβαρά στον χώρο.Σαν αυτόν αποπειράθηκαν ανάλογα εγχειρήματα Σλάβοι,Λατίνοι,Έλληνες και Σκιπετάρ/Τουρκαλβανοί φύλαρχοι συστή-νοντας βραχύβιες θνησιγενείς τοπικές Ηγεμονίες.Ο Γεώργιος Καστριώτης καμία εθνική Ελληνική επιδίωξη και ανάταση δεν εξέφραζε,παρά μόνον προσωπικά όνειρά του κυνηγούσε.Εσφαλμένα οι Σκιπετάρ/Τουρκαλβανοί τον αναγορεύουν ως εθνικό τους ήρωα,όχι μόνο γιατί ήταν Ελληνοσέρβος,αλλά και το Αλβανικό Βασίλειό του οριζόταν γεωγραφικά,όχι εθνολογικά (πολυεθνική,πολυσυλλεκτική η σύστασή του.Σκιπταραλβανική εθνι-κή συνείδηση θα αναφανεί/καταγραφεί 400 χρόνια μετά [!!!] στο συνέδριο της Πρίζρεν,1878) και οι γεω-γραφικοί όροι Άρβανον,Άλβανος,Αλβανία κ.λπ. είναι ελληνικοί,όπως έχω παρουσιάσει/αποδείξει σε τούτον τον ιστότοπο.
Η σφραγίδα του Γεωργίου Καστριώτη.
Κάτω απ΄ τα νύχια του Δικέφαλου Αετού ένα τσακάλι (συμβολίζει τον Τούρκο).Κυκλικά,συντμημένη επιγραφή στα Ελληνικά.Η πλήρης γραμματική-νοηματική ανάπτυξή της: ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (προσφώνηση του Γ.Κ.),ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ,ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΡΩΜΑΙΩΝ,Ο ΜΕΓΑΣ ΑΥΘΕΝΤΗΣ ΤΟΥΡΚΩΝ,ΑΛΒΑΝΩΝ (δηλαδή Ηπειρωτών),ΣΕΡΒΩΝ & ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ.
Ο τελευταίος τοπικός Δον Κιχώτης αυτής της σειράς υπήρξε ο Αλή Πασάς.Ο Αλή Πασάς προσέλκυσε δίπλα του μια ομάδα από αριβίστες αδίστακτους Χριστιανούς Έλληνες της Θεσπρωτίας που δεν είχαν κανένα εμπόδιο να εξισλαμιστούν προκειμένου να απολαμβάνουν τα οφέλη από την ηγετική τάξη του αυτόνομου πασαλικιού που στόχευε να ανακηρύξει ο Αλή Πασάς αποσπώμενος από τον Σουλτάνο.Είναι αυτοί που θα μείνουν γνωστοί ως Τσάμηδες.Αυτή η απόπειρα του τουρκαλβανού Αλή Πασά δεν είχε τίποτα το ελληνικό,ως δομικό συστατικό της ή ως εθνική στόχευση και προοπτική.Το πλήθος των Ελλήνων που πέρασε απ΄ την αυλή του Αλή Πασά αποτύπωνε τον τακτικισμό και τους διπλωματικούς ελιγμούς του Αλή από τη μία και τον πόθο με κάθε τρόπο ενίσχυσης του υπόδουλου Ελληνισμού,καθώς και διείσδυσής του,διαβρωτικά και όχι μόνο,στον κραταιό μηχα-νισμό του αντιπάλου από την άλλη.

Το δημοσίευμα της χ.α.,για να ξανάρθω στην αρχή,περιφέρεται από διάφορα διαδικτυακά μέσα του ρυπαρού αλβανικού ανθελληνισμού.Διαθέτουν απίστευτο μηχανισμό συλλογής γραπτών (μόνο;).Οτιδήποτε γράφτηκε τα τελευταία 200 χρόνια και θεωρούν ότι απηχεί ή εκφράζει λίγο-πολύ τις αηδείς θεωρίες τους,θα το ξε-τρυπώσουν και θα το παρουσιάσουν.
Αυτή η οργάνωση προϋποθέτει σύστημα και χρήμα.Η υπανάπτυκτη,με εμβρυώδη οικονομία,Αλβανία δεν μπο-ρεί να διαθέτει ούτε τεχνογνωσία προπαγάνδας ούτε την χρηματική υποστήριξή της.Συνεπώς,είναι τόσο φα-νερό,υπάρχει συντονισμένη δραστηριότητα κατά των ελληνικών συμφερόντων.Ποιος είναι ο Μεγάλος Αδελ-φός,δεν θέλει ρώτημα,κραυγάζει.
Δυστυχώς,δίπλα στις έξωθεν επιβουλές και προκλήσεις συμπαρατάσσονται οι ντόπιοι τζουτζέδες.Ένας εσμός φανατικών ηλιθίων,αγράμματων ιντερνετικών μπαχαλάκηδων και ιδεοληπτικών δοσίλογων που μηρυκάζουν ό,τι εμετικό σέρνεται.Καμιά φορά μπερδεύεσαι,δεν ξέρεις ποιος είναι χειρότερος και πιο επικίνδυνος: ο ορα-τός,απ΄ τα έξω,σφετεριστής και υπονομευτής ή ο εσωτερικός μειοδότης;

Γιάννης Βασ. Πέππας

Διαβάστε ακόμα:







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.