Ο ΣΚΑΡΟΣ (ΤΡΑΖΙΜ)
Μέχρι το 1975 περίπου κράτησε η συνήθεια των
τσοπάνηδων να σκαρίζουν το κοπάδι τους, τα γαλάρια μόνο (όχι τα στέρφα) για να
βοσκήσουν 1-1,5 ώρα και να κατουρήσουν έξω α-πό το μαντρί,όπως έλεγαν οι τσοπάνηδες.
Ησυχία απόλυτη.Ακούω τον πατέρα μου να λέει στον
αδερφό του: «Πάνο,ιστ ώρα τε τραζό-νεμι,πα γκρου ε χαπ πορέν ε βάθιτ,τε μάρεν προσίλ» (Πάνο,είναι ώρα να σκαρίσουμε,αλλά
σήκω κι άνοιξε την πόρτα του μαντριού,να πάρουνε άνοιγμα).Η ώρα 1 μετά τα μεσάνυχτα. Βγαίνει
ο θείος μου να ανοίξει τα πρόβατα και ακούω να λέει: Ι τραζόι μπαρμπα Γιώργη (τα σκάρισε ο μπαρμπα Γιώργης), ι μπίε εδέ κάουμιτ (βαράει και το καλάμι-φλογέρα).Σηκώ-θηκε
ο πατέρας μου,ντύθηκε,πήρε την κάπα του στην πλάτη και βγήκε στο νυχτόσκαρο. Μετά
από λίγη ώρα τον ακούω να τραγουδάει ένα ωραίο αρβανίτικο ερωτικό: «Ντι θελέζα βέι νε πρόιτ ντίτεν ε Βαγγελισμόιτ, ντι θελέζα ντε νι λιέμ,
νίρα μπίλιε νιάτρα μεμ» (δυο πέρδι-κες πήγαιναν το ρέμα την ημέρα του
Ευαγγελισμού, δυο πέρδικες σε ένα αλώνι, η μία κόρη η άλλη μάνα).
Χειμώνας έξω,ο βοριάς σφυρίζει,εγώ κουρνιάζω
στην δική μου κάπα,περιμένοντας τον πα-τέρα μου να γυρίσει από τον σκάρο!
Τάσος
Μπιμπής
15
Σεπτεμβρίου 2013 (ανάρτηση σε ομάδα του φ/μ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.