 |
| 1η φωτογραφία |
Πρόκειται για δύο καταπληκτικές φωτογραφίες που ανήρτησε
ο κ. Χρήστος Τσούτης στην ομάδα Ο Μαραθώνας μέσα στον χρόνο.Απαντώντας στον
θαυμασμό μου,ο κ. Τσούτης,κι αν μπορώ να τις αναδημοσιεύσω,μου έγραψε ευγενώς:
Κύριε Πέππα σ'
ευχαριστώ!
Αυτή είναι μια φωτογραφία της γιαγιάς μου (είναι η πρώτη
δεξιά στην τελευταία σειρά πίσω από την πόρτα). [αναφέρεται στην 1η
φωτογραφία]
Όπισθεν της φωτογραφίας γράφει 26/9/1927 και είναι μια
από τις δύο φωτογραφίες που έβγαλαν κατά την διάρκεια μαθημάτων ραπτικής και
κεντήματος που παρέδιδε στον Μαραθώνα η εταιρεία Σίγκερ.
Αν περιηγηθείτε παρακάτω (26/12/2016), θα δείτε το
σχετικό θέμα μου που είχα αναρτήσει, με τις δύο φωτογραφίες και περισσότερα
σχόλια.
Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε σημειολογικά και κοινωνιολογικά τις δύο φωτογραφίες,θα
παρατηρούσαμε ότι ακόμα (εκεί και τότε)
η αρβανίτικη γυναικεία φορεσιά διετηρείτο ως καθημερινή τέτοια.
Το σημαντικότερο,κατά δεύτερον,δεν διακρίνεται (ούτε εδώ)
το παραμικρό στοιχείο κοινωνικής/ενδυματολογικής ετερότητας.Όλες οι
γυναίκες,νέες ή μεγαλύτερες,είναι ευπρεπέστατες,περιποιημένες,κατά τον τύπο και
την γραμμή της κοινής αστικής ευρωπαϊκής φόρμας της εποχής.
Είπαμε: όπου ακούτε ή βλέπετε να λένε ή να γράφουν για (δήθεν)
ετερότητα των αρβανιτών,έχουμε καραμπινάτη περίπτωση γιουσουφακισμού και
μειοδοσίας.Όποιος τενεκές αποπειράται παντοιοτρόπως να διαχωρίσει ή αποκόψει τους
αρβανίτες απ΄ τον εθνικό Ελληνικό κορμό,ελέγχεται ως πρακτοράντζα,νενέκος ή
απλώς ηλίθιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.