Ιωάννης Αλταμούρας

Ι. Αλταμούρας, Το λιμάνι της Κοπεγχάγης (1874). Λάδι σε καμβά, 30 εκ. x 43 εκ.
Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

Ιωάννης Αλταμούρας

Ο Ιωάννης Αλταμούρας (Φλωρεντία ή Νεάπολη Ιταλίας, 1852 – Σπέτσες, Μάιος 1878) ήταν έλληνας ζωγράφος του 19ου αι., ο οποίος διακρίθηκε κυρίως για τις θαλασσογραφίες του.
Πατέρας του ήταν ο Ιταλός ζωγράφος και επαναστάτης Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα (Francesco Saverio Altamura) και μητέρα του η Σπετσιώτισσα αρχοντοπούλα και πρώτη ελληνίδα ζωγράφος Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα.
Όταν ο Ιωάννης ήταν επτά ετών,ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του. Η μητέρα του πήρε τον Ιωάννη και την μικρότερη αδελφή του Σοφία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα,προκει-μένου να εξασφαλίσει την διαβίωση της οικογένειας.
Από τα παιδικά του χρόνια, ο Ιωάννης έδειξε την έμφυτη κλίση του προς την ζωγραφική.Έγινε δεκτός στην Σχολή των Τεχνών (την μετέπειτα «Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών» της Αθήνας),όπου μελέτησε ζωγραφική κοντά στον Νικηφόρο Λύτρα κατά την διετία 1871–1872. Με υποτροφία του βασιλιά Γεωργίου Α΄, συνέχισε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη κατά την περίοδο 1873–1876 κοντά στον Καρλ Φρέντερικ Σόρενσεν (Carl Frederik Sørensen).Το 1875, και ενώ βρίσκονταν ακόμα στην Κοπεγχάγη,έστειλε στην έκθεση των Ολυμπίων στην Αθήνα το έργο του "Το λιμάνι της Κοπεγχάγης", για το οποίο τιμήθηκε με αργυρό μετάλλιο β΄ τάξεως.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα,άνοιξε εργαστήριο ζωγραφικής στην Αθήνα,ενώ η φήμη του άρχισε να αυξάνεται. Δυστυχώς,προσβλήθηκε από φυματίωση και πέθανε το 1878, σε ηλικία μόνον 26 ετών.Ο θάνατός του και ο θάνατος της αδελφής του, που είχε συμβεί λίγα χρόνια πριν —επίσης από φυματίωση— οδήγησε την μητέρα του στον νευρικό κλονισμό και την τρέλα.

Ι. Αλταμούρας, Θαλασσογραφία (1874). Λάδι σε χαρτόνι, 24 εκ. x 30 εκ.
Συλλογή Τραπέζης της Ελλάδος.

Το έργο του
Πεθαίνοντας νέος, ο Ιωάννης Αλταμούρας άφησε πίσω του λίγα αλλά αξιοθαύμαστα ζωγραφικά έργα.Οι θαλασσογραφίες του δείχνουν ένα ταλέντο τουλάχιστον ισάξιο του άλλου μεγάλου θαλασσογράφου του 19ου αι., του Κωνσταντίνου Βολανάκη. Το 1878,χρονιά του θανάτου του, δύο πολεμικές θαλασσογραφίες του —η Πυρπόληση της πρώτης οθωμανικής φρεγάτας στην Ερεσό από τον Παπανικολή και η Ναυμαχία του ναυάρχου Μιαούλη εναντίον δύο οθωμανικών φρεγατών στην είσοδο της Πάτρας— παρουσιάστηκαν στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού.Ο δεύτερος πίνακας παρουσιάστηκε και στην Έκθεση Μνημείων του Ιερού Αγώνα στο Πολυτεχνείο της Αθήνας το 1884. Τέλος, μία θαλασσογραφία του παρουσιάστηκε στην Διεθνή Έκθεση της Ρώμης το 1911.
Αν και οι τεχνοκριτικοί τον κατατάσσουν στην ακαδημαϊκή «Σχολή του Μονάχου», εντούτοις η φωτεινότητα των έργων του, ο ανοιχτός ορίζοντας και η κίνηση δείχνουν ότι ο Αλταμούρας είχε αρχίσει να ξεπερνάει την αυστηρή τελειότητα του ακαδημαϊσμού και να στρέφεται προς τον ιμπρεσιονισμό.

Στο βίντεο: έργα του Ι. Αλταμούρα

Δείτε ακόμα:

Ρέα Γαλανάκη,ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΥΚΟΥΡΑ

Ο ζωγράφος ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΕΒΑΣ

Άγνωστοι Αρβανίτες (Μπουκουραίοι) αγωνιστές του 1821