Το ψήφισμα των Τό[τ]σκηδων (1847) για ένωση με την Ελλάδα

.

.Το ψήφισμα των Τότσκιδων Βορειοηπειρωτών

 .

Εστάλη στον Κωλέττη,τον Έλληνα Πρωθυπουργό από το 1843 μέχρι το 1847,από τον Χειμαριώτη έμπιστο φίλο Στέφανο Τσάλη. Η απόφαση έχει ως εξής:

«Προς τους Επιφανείς Προεδρεύοντας Αξιωματούχους και Προύχοντας των Αθηνών στις περιοχές της Ελλάδας:

Προς την Αυτού Μεγαλειότητα Όθωνα, Βασιλέα της Ελλάδος:

Σας χαιρετούμε αδελφικώς και σας γνωστοποιούμε: Εκείνοι που μεταφέρουν αυτόν τον χαιρετι-σμό, φέρουν ενώπιόν σας το παράπονό μας με έναν ευθύ τρόπο καθ‘ όσον εμείς, σι επαρχίες που αναφέρονται ονομαστικά πιο κάτω, έχουμε μείνει εντελώς φτωχοί άνθρωποι, οι οποίοι ζούμε σε ένα πετρώδη τόπο όχι με τις γνώσεις αλλά με τη χρήση των όπλων.

Από τότε που η Κωνσταντινούπολη κυβερνάται από τους Οθωμανούς σουλτάνους μέχρι σήμερα έχουμε προσφέρει ως υπήκοοι της αυτοκρατορίας,διπλωμάτες,βεζίρηδες,πασάδες και καϊμακάμη-δες ως και υπαλλήλους. Για 400 περίπου χρόνια υπό τριάντα τρεις σουλτάνους, έχουμε χύσει το αίμα μας σε κάθε κατάκτηση που αυτός έχουν επιχειρήσει.

Εν τούτοις, αυτός που δεν αγαπά το βασίλειο δεν αγαπά ούτε την ευσέβεια.Μας απογύμνωσαν από τις προηγούμενες αρμοδιότητές μας και μας επέβαλαν νέες υποχρεώσεις οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές στις περιοχές μας. Έβαλαν ένα συμβούλιο επάνω μας σε κάθε επαρχία οι οποίοι δίκαζαν με μεροληψία και αδικία, όχι με το θέλημα του Θεού και του Προφήτη μας αλλά με κατα-πίεση και οικεία τυραννία ανόμοια με τον τρόπο που κρίνουν οι βασιλείς της Ευρώπης.

Γι‘ αυτόν τον λόγο, έχουμε γίνει επαναστάτες κατά του βασιλιά μας που τον θεωρούσαμε ως φρου-ρό και πατέρα όλων ημών των Μουσουλμάνων.Και ικετεύσαμε πάρα πολλές φορές με απολογίες και δάκρυα, αλλά αυτός δεν μας έδιναν χάρη ούτε λάμβαναν υπόψη τους το αίτημά μας, γιατί το βασίλειο δεν είχε καμία συμπάθεια για τους φτωχούς και άθλιους σαν κι εμάς.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον στέλνουμε τον ειδικό αντιπρόσωπό μας να μιλήσει σε ζωντανή προφορική φωνή (νίνα νάι) με την εκλαμπρότητά σας ως προς το τι θα έπρεπε να γίνει.Αν η Βα-σιλική Μεγαλειότητά σας δέχεται την υποταγή μας,δηλαδή δέχεται εμάς τις κάτωθι μνημονευό-μενες πέντε επαρχίες ως υποτελείς (υπηκόους),θα δοθούν αμοιβαίως συνομολογήσεις για την ει-ρήνευση μεταξύ μας.

Αν είναι θέλημα Θεού να δυσαρεστηθείτε με μας,εμείς ως δημιουργήματα του Θεού που γεννηθή-καμε γυμνοί,θα πεθάνουμε γυμνοί.

Έτσι, αν είναι το θέλημα του Παντοδύναμου καμία σωτηρία να μη βρεθεί για μας,θα πεθάνουμε α-πό το ξίφος ανθρώπου. Αν ο Θεός έτσι έταξε, έτσι ας γίνει.

Εμείς οι πιο κάτω περιοχές: Βαλόνας,Δελβίνου,Menahiye, Kurreleshi,Mallakastra,Άνω και Κάτω Berat, Τεπελένι και Dionishta, σύνολο πέντε περιοχών,ζητούν το βασίλειό σου να έχει συμπάθεια και αν δεν είναι ευχαριστημένο μαζί μας,είναι θέλημα Θεού ότι πρέπει να πεθάνουμε.Δεν θα θέλου-με να ζούμε στη γη.Αλλά αν το βασίλειό σας έχει καλή διάθεση απέναντί μας,πέστε μας ποιες άλ-λες διευθετήσεις προς ικανοποίησή σας θα έπρεπε να κάνουμε και τι εγγυήσεις αφοσιώσεως επι-θυμεί η Μεγαλειότητά Σας.

Ο κομιστής θα μιλήσει σε σας προσωπικά,εσείς θα μας δώσετε την απάντηση και ας γίνει το θέλη-μα του Θεού.Οι προεδρεύοντες αρχηγοί των πέντε επαρχιών όλοι παρουσιάζουν τη σφραγίδα τους.

Έχουμε επίσης επίσημα έγγραφα από τον Μεγάλο Βεζίρη που απευθύνονται σε μας,αλλά ποιος μπορεί να μας κρίνει παρά μόνον όταν αποδώσουμε λογαριασμό κατά την ημέρα της κρίσεως; Τίποτε περισσότερο.

(Εδώ ακολουθούν σαράντα επτά σφραγίδες μπέηδων και αγάδων).

Ιδού η σφραγίδες πιο πάνω των οπλαρχηγών της χώρας μας.Προσέξετέ τις καλά και εμείς θα αντα-ποκριθούμε με μια εγγύηση για ασφάλεια και βεβαιότητά σας.

15 Αυγούστου 1847. Οι Περιοχές του Kurveleshi 

Σχόλια Γιάννη Βασ. Πέππα: Το παραπάνω κυκλοφορεί από χρόνια σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους.Το μεταφέρω αυτούσιο από έναν εξ αυτών.Υπάρχουν όμως σημεία του,που θέτουν εν αμφι-βόλω την γνησιότητα και αυθεντικότητά του.Ας τα δούμε:

1.Δεν αναφέρεται πουθενά η πηγή (ΓΑΚ ή κάτι άλλο),ούτε αν υπήρξε απάντηση.Η απάντηση,ε-κτιμώ,θα είχε μεγάλη σημασία.Στο τέλος του κειμένου (εννοείται ότι) υπήρχαν οι σφραγίδες των 47 τοπικών φυλάρχων (καλά,σε μια σταλιά γης,υπήρχε τόση πληθώρα ηγετίσκων; τι αντιπροσώπευαν όλοι αυτοί και ποιον εκπροσωπούσαν; και η μηδαμινή επικράτειά τους είχε αναπτύξει τέτοια εσωτε-ρική γραφειοκρατία και τέτοια εξωτερική διπλωματία ώστε να διέθεταν και σφραγίδες οι άρχοντες του τίποτα;).Δεν θα έπρεπε να παρατίθενται; Ή,αν αυτό ήταν τεχνικά δύσκολο,μια φωτογραφία τους,έστω; Κανονικά,βέβαια,ήταν απαραίτητη η παρουσίαση των ονομάτων όλων των συντακτών αυτού του ιδιαίτερου ψηφίσματος.Για να ξέρουμε ποιος ζητάει τι... Αυτό το ανυπόγραφο αίτημα τυγ-χάνει διαβλητό,αβάσιμο και αναξιόπιστο.

Δεν πρέπει να αποκλειστεί καθόλου η περίπτωση της διπλωματικής τακτικής (μην ξεχνάμε ότι μι-λάμε για τον Κωλέττη...).Να πρόκειται,δηλαδή,για ένα πλαστό έγγραφο που θα μπορούσε να κινή-σει εξελίξεις διάσπασης από την Οθωμανία στους πληθυσμούς της περιοχής.

2.Η ουσία της αμφισβήτησής του όμως,ενυπάρχει στα γραφόμενα

-ομολογούν ότι 400 χρόνια υπηρέτησαν πιστά τον ομόθρησκό τους Σουλτάνο.Έπαψαν να είναι Ο-θωμανοί (ως πολιτική ταυτότητα και ψυχολογική συγκρότηση) και φορείς του Ισλάμ;

-δηλώνουν ότι παραμερίζονται πια,ως παρακατιανοί,και αυτό τους στρέφει προς την Ελλάδα

Αυτό,πραγματικά,συνάδει με το ψοφοδεές,ευτελές και θρασύδειλο ήθος των τουρκαλβανών σκι-πτάρ. 

-δεν διστάζουν να δηλώσουν ότι συναλλάσσονται,παζάρι κάνουν.Το αίτημά τους δεν εμπνέεται α-πό ιδανικά,ούτε εμφορείται από συνάφεια ή εγγύτητα εθνικής συνείδησης.Πίσω από κάλπικες κλά-ψες και υποκριτικές επικλήσεις της Ευρώπης και των ουμανιστικών προταγμάτων της (με τα οποία δεν έχουν την παραμικρή σχέση,όντας σ΄ αυτούς τελείως ξένα.Ή μήπως τους διάβαζαν τα γιουσου-φάκια Γκαίτε και Ρακίνα...;) καραδοκούσε η μοχθηρή ιδιοτέλεια.

Μερικοί ιστότοποι (όπως και η πηγή μου) κάνουν λόγο για Βορειοηπειρώτες Τόσκηδες (οι απαριθ-μούμενες στο κείμενο περιοχές τους είναι οκτώ,όχι πέντε).Γιατί,υπάρχουν και Νοτιοηπειρώτες Τό-σκηδες; Δεν γνωρίζουν οι συντάκτες τους ότι ο μαρτυρικός όρος Βόρεια Ήπειρος έχει να κάνει μόνον με την σύγχρονη Ελληνική ιστορία;

Ακόμα,ο όρος είναι Τόσκηδες,όχι Τότσκηδες.Πιθανότερη προέλευσή του θεωρείται η πρόσκαιρη κυριαρχία στην περιοχή Λατίνων από την Τοσκάνη ή κινητικότητα αυτής της μερίδας των τουρ-καλβανών στις δυο πλευρές της Αδριατικής (Ήπειρος -Τοσκάνη - Ήπειρος).

Τελικά,δεν έχει σημασία αν το ψήφισμα ήταν πραγματικό ή προσχηματικό.Η ίδια η εξέλιξη των πραγμάτων έχει τακτοποιήσει τις ιστορικές εκδοχές και τις εκκρεμότητες της ζωής: οι Τόσκηδες,κομ-μάτι των τουρκαλβανών,παραμένουν στην εθνοφυλετική εστία που ανήκαν και ανήκουν.Η όποια απόπειρα σύνδεσής τους με Έλληνες,και ειδικά τους αρβανιτόφωνους,είναι βλακώδης και ύποπτη.