Ιωάννης Δ. Λέκκας,ο πρώτος Μενιδιάτης Βουλευτής!

  Ιωάννης Δ. Λέκκας,ο πρώτος Μενιδιάτης Βουλευτής (1874)!

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΥΤΑ (16 Μαΐου 2014,http://www.acharnorama.gr/)

Από το υπό έκδοση βιβλίο του: "Μενίδι: Ξεχασμένες ιστορίες καθημερινών υπερηρώων"

Στις 30 Μαΐου του 1874,ακριβώς δηλαδή πριν από 140 χρόνια,ο γιος του Μήτρου Λέκκα, Ιωάννης Δ. Λέκκας,ανακηρύσσεται υποψήφιος βουλευτής Αττικής κι έτσι το Μενίδι έχει ντόπιο υποψήφιο βουλευτή για πρώτη φορά στα μετεπαναστατικά πολιτικά χρονικά! Το όνομα του Ιωάννη Δ. Λέκκα,φιγουράρισε τότε λοιπόν για πρώτη φορά δίπλα στους άλλους υποψηφίους βουλευτές της Αττικής,των Αθηνών και του Πειραιώς συμπεριλαμβανομένων, αφού τότε ολόκληρη η Αττική ήταν μια και μοναδική περιφέρεια… Οι λοιποί συνυποψήφιοι του Ι. Λέκκα,ήταν την εποχή εκείνη πραγματικοί ογκόλιθοι της τότε τρέχουσας πολιτικής, όπως ο Ανδρέας Καμπάς,ο Τιμολέων Φιλήμων,ο Δημήτριος Ράλλης,ο Σκαρλάτος Σούτσος,ο Στυλιανός Κολιάτσος,ο Περικλής Πετράκης,ο Δημήτριος Καλλιφρονάς,ο Όθων Μακρυγιάννης,ο Αριστείδης Ραγκαβής και άλλοι,όλοι τους τέως Υπουργοί,Δήμαρχοι Αθηναίων,Αυλάρχες,Κομματάρχες,μεγαλοαστοί κλπ,απαρτίζοντες την αφρόκρεμα της πολιτικής,επιστημονικής και οικονομικής ζωής της Αττικής,αλλά και της Ελλάδας γενικότερα.

Ένα μήνα αργότερα,ο Ιωάννης Δ. Λέκκας κάνει την έκπληξη: όχι μόνο εκλέγεται βουλευτής, αλλά και κατατάσσεται 2ος σ’ ολόκληρη την Αττική,έχοντας μπροστά του μόνο τον Δημήτριο Ράλλη κι αφήνοντας πίσω του τον Κολιάτσο,τον Καλλιφρονά,τον Πετράκη,τον Κωστή και όλους τους άλλους! Στο Μενίδι,στα Λιόσια και στη Χασιά στήνονται πανηγύρια που κρατάνε μέρες και οι συμπατριώτες μέσα σε φρενίτιδα ενθουσιασμού γιορτάζουν «εν εξάλλω καταστάσει» την εκλογή του δικού τους παιδιού!

Μάλιστα,ο Ιωάννης Δ. Λέκκας καταφέρνει να εκλεγεί πρώτος,όχι μόνον στον Δήμο Αχαρνών,αλλά και στον Δήμο Φυλής και στον Δήμο Πειραιά,ενώ και στα τέσσερα μεγάλα εκλογικά τμήματα του Δήμου Αθηναίων πλασάρεται στην πρώτη τριάδα της σφαιριοδοσίας (δηλαδή της σταυροδοσίας του καιρού του)! Έκτοτε,ο Ιωάννης Δ. Λέκκας θα φέρει επαξίως τον τίτλο του Αττικάρχη βουλευτή,τίτλο που θα τον κερδίζει επαξίως σε όλες σχεδόν τις εκλογικές αναμετρήσεις για τα υπόλοιπα τριάντα χρόνια! Οι Μενιδιάτες,θα είναι περήφανοι για το πολιτικό τέκνο των Αχαρνών,τον αδελφό τους και γιο του συμπατριώτη τους και ήρωα Μήτρου Λέκκα κι οι Αθηναίοι θ΄ αγαπήσουν κι αυτοί τον βουλευτή τους,του οποίου το ήθος και η μαχητικότητα στη Βουλή θα δημιουργήσουν θρύλο και θ΄ αφήσουν εποχή.Οι αγρότες της υπαίθρου Αττικής θα βρουν στο τίμιο και σεπτό του πρόσωπο τον μεγαλύτερο εκπρόσωπο και αγωνιστή των δικαίων τους,αλλά κι οι Αθηναίοι μερικά χρόνια αργότερα θα τον επιβραβεύσουν ηθικά,τοποθετώντας τον πρώτο Πρόεδρο του Συλλόγου των Αθηναίων, ενός συλλόγου που στα τέλη του προπερασμένου αιώνα υπήρξε υπερδραστήριος κοινωνικά και πολιτιστικά,αφήνοντας σημαντικό έργο.Έργο που συνεχίζεται μέχρι σήμερα,με σημερινό πρόεδρο τον Ελευθέριο Σκιαδά,συγγραφέα και τέως αντιδήμαρχο του Δήμου Αθηναίων.

Ξαναγυρίζοντας σ΄ εκείνες τις εκλογές του 1874,να πούμε πως έμειναν στην πολιτική ιστορία ως διαβόητες για την βία και νοθεία που ασκήθηκε σε ορισμένες περιοχές,όπως το Μεσολόγγι,η Αίγινα,ο Μαραθώνας και το Μενίδι.Στο Μενίδι συγκεκριμένα,200 ψηφοφόροι εμποδίστηκαν απ΄ το να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα με το πρόσχημα ότι δεν συμπεριλαμβάνονταν στους εκλογικούς καταλόγους,ενώ ο αποσπασματάρχης αξιωματικός επικεφαλής της στρατιωτικής δύναμης,ανέτρεψε κυριολεκτικά την κάλπη του Τιμολέοντος Φιλήμωνα,διασκορπίζοντας στο πάτωμα του εκλογικού τμήματος (που τότε ήταν η εκκλησία του Αγίου Βλασίου),τα σφαιρίδια που πάλι τότε ήσαν ότι είναι σήμερα οι σταυροί προτιμήσεως.Ο Τιμολέων Φιλήμων,μετά την ανατροπή της κάλπης του στο Μενίδι (αλλά και στον Μαραθώνα όπου έγινε το ίδιο) μετρήθηκε με 0 ψήφους,κι έτσι έχασε άδικα την εκλογή του στη Βουλή !!!

Αλλά για την βία και την νοθεία των τότε εκλογών στο Μενίδι,για όλες τις υπόλοιπες εκλογικές αναμετρήσεις από το 1832 μέχρι το 1930,για την λατρεία των Μενιδιατών προς τις εκλογικές διαδικασίες,για την προτίμησή τους σε πρόσωπα και πολιτικές,για την λατρεία τους προς τον βασιλιά Κωνσταντίνο για την σφοδρή τους αντίθεση προς τον Βενιζέλο και για πάρα πολλά ακόμη περιστατικά,ευτράπελα,αλλά και σοβαρότατα θα διαβάσουμε στο οικείο 17ο κεφάλαιο με τίτλο «Οι Μενιδιάτες και οι εκλογές.Οι ιστορίες της κάλπης».

Σελίδες αρβανίτικης Ιστορίας

Μενίδι

Το 1456 οι τελευταίοι Φράγκοι απομακρύνθηκαν «ειρηνικά» από τους Τούρκους,τους νέους δυνάστες του τόπου.Απογραφικά–φορολογικά Οθωμανικά στοιχεία (1504-1646) καταγράφουν την πληθυσμιακή κατά- σταση του Μενιδίου και την παραγωγή του (έρευνες M. Kiel–Δ. Καρύδη).

Λαμπρά δείγματα της διατήρησης της Ελληνικής γλώσσας και γραφής αποτελούν τα ιστορικά ντοκουμέ- ντα του Μενιδίου (ομόλογα,ξωφύλλια,Νοταριακά έγγραφα κ.λπ.) από το 1573 έως την Επανάσταση του ’21 και μετέπειτα.

Ανυπότακτοι έζησαν οι κάτοικοι του Μενιδίου και της γειτονικής Χασιάς όλη τη διάρκεια της τουρκοκρα- τίας και εκτός της σκληρής ιδιοσυγκρασίας τους,συνέτεινε σε αυτό και η μη κατοίκηση του χώρου από Τούρκους,όπως οι ξένοι περιηγητές και ιστορικά τεκμήρια φανερώνουν.

Έτσι,ο πρόδρομος της Επανάστασης του ’21,ο Μενιδιάτης Μητρομάρας,κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών (1770-1772) κυριαρχούσε στην Αττική,τη Μεγαρίδα και Σαλαμίνα με τα παλικάρια του,τους «Λεμπέση- δες».Πολιόρκησε ακόμα και την Αθήνα μέχρι το θάνατό του στο Αγκίστρι της Αίγινας το 1772.

Στη συνέχεια,παρά τη σκληρή τυραννία του Αλή Χασεκή (1772-1796) το ανυπότακτο πνεύμα των κατοίκων του Μενιδίου διατηρήθηκε.Διακεκριμένες προσωπικότητες του τόπου οργανώθηκαν στη Φιλική Εταιρεία και προετοίμασαν την Επανάσταση στην Αττική (Αναγνώστης Τζουρκατιώτης,Μήτρος Κιούσης,αλλά και ο Χασιώτης Μελέτης Βασιλείου).Στις παραμονές της Επανάστασης οργανώθηκε στρατηγείο στο Μενί- δι,όπου συνέρρευσαν και οι Χασιώτες με αρχηγό το Μελέτη Βασιλείου,καθώς και άλλοι χωρικοί της Αττι- κής και Σαλαμίνας.

Μετά από στρατιωτικές αναμετρήσεις στην Επαρχία,στις 25 Απριλίου 1821,1200 περίπου χωρικοί (Μενιδιάτες, Χασιώτες κ.λπ.) κατέλαβαν την Αθήνα και πολιόρκησαν στη συνέχεια την Ακρόπολη,όπου κατέφυγαν έντρομοι οι Τούρκοι.Δύο σημαντικές αναμετρήσεις το 1821 στα χωριά Δραγουμάνου και Χαλάνδρι με πρωτοστάτη τον Μενιδιάτη Αναστάση Λέκκα,έδειξαν στους Τούρκους ότι στην Αττική πνέει ο άνεμος της ελευθερίας.

ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΩΝ ΜΕΝΙΔΙΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Κατά τα επόμενα χρόνια οι Μενιδιάτες έλαβαν μέρος σε σκληρές μάχες εναντίον των Τούρκων (Αττική, Βοιωτία,Φθιώτιδα,Φωκίδα,Εύβοια κ.λπ.).Αναδείχθησαν οι πολέμαρχοί τους Γεωργάκης Λέκκας,Μήτρος Λέκκας,Προκόπης Κατζαντώνης,που τιμήθηκαν με βαθμούς Αντιστρατηγίας.

Ο θάνατος του Προκόπη Κατζαντώνη (ανεψιού των Λεκκαίων) και του Αναγνώστη Τζουρκατιώτη στη μά- χη του Καματερού το 1827 και του Μήτρου Λέκκα το 1828,που οι Τούρκοι τον έγδαραν ζωντανό και τον κρέμασαν σε τσιγκέλια,σφράγισαν τις μεγάλες θυσίες των Μενιδιατών.

Στη δύσκολη περίοδο 1826-1832 η Αττική είχε κατακλυστεί από Τουρκικές δυνάμεις.Οι επανειλημμένες εκκλήσεις των Ελλήνων κατοίκων της και ιδιαίτερα των Μενιδιατών και Χασιωτών προς τον Δ. Υψηλάντη και τον Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια για υποστήριξη της εξέγερσής τους δεν τελεσφόρησαν λόγω πολλαπλής αδυναμίας της Ελληνικής πλευράς.Η Αττική,και το Μενίδι φυσικά,δεν απελευθερώθηκε με τα όπλα,εφό- σον οι Τούρκοι μέχρι την Άνοιξη του 1833 διατηρούσαν φρουρά στην Ακρόπολη.

Έτσι,οι θεωρούμενες από τις Μεγάλες Δυνάμεις τουρκικές ιδιοκτησίες στην Αττική,εξαγοράστηκαν από τους Έλληνες,σε ένα χώρο ποτισμένο από ποταμούς αίματος των επαναστατημένων κατοίκων της.

Μετά την απελευθέρωση οι Αχαρνές αρχίζουν μια ανοδική πορεία.Με την πρώτη διοικητική διάρθρωση το 1835 η Αττική χωρίζεται σε εννέα δήμους.Ένας απ’ αυτούς,ο μεγαλύτερος,ήταν ο Δήμος Αχαρνών.Η έκτα- ση του Δήμου ήταν 320.000 και πλέον στρέμματα και περιλάμβανε ολόκληρη σχεδόν τη Πάρνηθα,τα Λιό- σια,τη Χασιά,τον Ασπρόπυργο,το Καματερό,τις Κουκουβάουνες και το Μπάφι (σήμερα Κρυονέρι).Αλλά οι συνθήκες δεν είναι εύκολες για το νεοσύστατο κράτος.Πόλεμοι,εξεγέρσεις,δικτατορίες αναστατώνουν τη ζωή της Ελλάδας και φυσικά των Αχαρνών.Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο,η περιοχή δέχτηκε ένα μεγάλο κύμα μεταναστών από το εσωτερικό και το εξωτερικό της Ελλάδας,το οποίο έγινε εντονότερο τα τελευταία 30 χρόνια.Οι Αχαρνές θα γνωρίσουν τις πιο δραστικές μεταμορφώσεις και θα γίνουν μια μεγα- λούπολη.Οι αλλαγές είναι γρήγορες και ριζικές και αφορούν όλους τους τομείς.Σχετίζονται με το πληθυ- σμό του δήμου από αριθμητικής πλευράς (120.000 κάτοικοι σήμερα),αλλά και από την άποψη της κοινω- νικής σύνθεσης.Η φυσιογνωμία των Αχαρνών μεταβάλλεται και από απλή κωμόπολη γίνεται πολυκατοι- κιούπολη.Το φυσικό περιβάλλον αλλοιώνεται και το πλήθος των κατοικιών καλύπτει το άλλοτε καταπρά- σινο αθηναϊκό πεδίο.

Σύνταξη

Σταματίνα Στριφτού-Βάθη, Καθηγήτρια - Ιστορικός

Δημήτρης Γ. Γιώτας, Ιστορικός ερευνητής-συγγραφέας

Βιβλιογραφία

Σταματίνα Σριφτού-Βάθη: «Αχαρναί» Από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα.Τομ. Α,Β έκδ. Νομαρχίας Ανατ. Αττικής 2009.

Δημήτρη Γ. Γιώτα: «Οι Μενιδιάτες κατά τον 18ο αιώνα και την επανάσταση του ’21. έκδ. Ι.Λ.Ε.Αχαρνών 1990.